Moj chłopak wyjechał smutek i pustka - Netkobiety.pl

moj chłopak  pracuje w Angli juz 2 lata... tez nie jest za wesolo jak wyjezdza ale nikogo nie mozna zmusic do powrotu, kazdy sam musi podjac ta decyzje... Ostatni raz byl w Polsce w pazdzierniku, fantastyczne uczucie jak po dlugim okresie go zobaczysz ale nie zycze nikomu roztawac sie kiedy spowrotem wraca... okropne uczucie ja za kazdym razem przeplakuje tydzien...zawsze mi powtarza ze szybko minie ten czas i znowu sie zobaczyczymy. Nie wiem dlaczego ale kobiety bardziej przezywaja rozlake, facet moze bedzie smutny 1 gora 2 dni a kobiety .... no coz sama dobrze wiesz. Nie wiem co poradzis na to, chyba zadna kobieta nie umie temu spotkowi zapobiec...

Witajcie. Ja miałam kiedyś podobną sytuację. Chłopak wyjechał do Anglii. Znaliśmy się zaledwie pół roku, on nie wiedział, kiedy wróci z powrotem do Polski. Strasznie za nim tęskniłam, ledwo co wytrzymywałam. On dzwonił do mnie w weekendy i tylko to podtrzymywało mnie na duchu przez cały tydzień. I tak jakoś mijał tydzień za tygodniem. Po około 3 miesiącach napisał do mnie, że między nami koniec, że on nie wie, kiedy wróci. Świat mi się zawalił, nie wiedziałam co zrobić. Płakałam cały dzień, on jednak wieczorem zadzwonił, porozmawialiśmy. Okazało się, że niedługo wraca do Polski. Przyjechał na tydzień, potem znów wyjechał. Po następnych trzech miesiącach dostał w Polsce pracę, wrócił i tak od 3 lat jesteśmy dalej razem )) Było mi naprawdę bardzo ciężko, ale wiedziałam, że jeśli to prawdziwa miłość, to doczekamy się siebie pomimo tak ogromnego bólu, jakim jest rozstanie.

Mój chłopak wyjezdza za miesiąc, nie bedzie go prawie pół roku, zostawia mnie samą. Nie wiem jak sobie z tym poradze, całkiem  sie zalamie

Moj tez wyjechal do holandii 15 grudnia, tez odstawilam tabletki ... Umieram bez niego bo tak strasznie brakuje mi jego bliskosci Codziennie (doslownie) mi sie sni ze wrocil a rano kiedy się budze i okazuje sie ze to byl tylko sen... przewaznie placze

Witam Was wszystkie objęte pustką dziewczyny, jak to dobrze, ze trafiłam na to forum. Dzisiaj o 15;05 mój chlopak wyjechał na 7 tygodni do Niemiec ;( Minęło dopiero 7 godzin a ja już niemożliwie tęsknie :(:( jesteśmy ze sobą już prawie 3 lata i nigdy nie rozstawaliśmy się na dłuzej niż tydzień. Najgorsze będą dla mnie chyba weekendy bo nie przypominam sobie kiedy ostatnio spędziliśmy go osobno! Jak by tego było mało obecnie nie pracuje i chyba umrę z tej tęsknoty i rutyny w domu!!! Wrzućcie jeszcze jakieś newsy jak sobie z tym radzicie, może z czegoś skorzystam. Pozdrawiam Was gorąco :*

Dobrze że chociarz mam koleżankę to pójdę do niej porozmawiamy i szybko czas mi leci.Z jednej strony tłumaczę też sobie że mój narzeczony wyjeżdza do pracy za granice,ale za 3 miesiące wróci a co ma powiedzieć moja znajoma której chłopak zginął wypadku ja za 3 miesiące bede mogła przytulić swojego Skarbusia,porozmawiać gdzieś razem pojedziemy,a ona już tego nie dozna ze strony swojego chłopaka:(

Hej.. Rozumiem Cię !
Mój chłopak wyjechał wczoraj do Holandii na 1,5 miesiąca, już nie wiem co robić tak za nim tęsknię.. wgl sobie nie wyobrażam tak długiego czasu bez niego.. jestem z nim 3 lata codziennie się widzieliśmy a teraz nagle taka rozłąka.. Mam nadzieję że przetrwamy, życzę tego Tobie również:)
Wiem że ci ciężko ..

Witajcie dziewczyny... podziwiam Waszą siłę, jesteście niesamowite, bo przez łzy rozstania potraficie tak pięknie mówić o pozytywnej tęsknocie, kartkach z kalendarza i powrotach. Dziękuję Wam, bo potrzebowałam tego. Otóż sama wyjeżdżam na cały lipiec za granicę i kontakt z moim chłopakiem będzie bardzo niewielki (tam będę zajęta, telefony drogie...) i... wiecie co? Ja momentami już teraz do niego tęsknię! Przytulam sie czasem tak mocno.. na zapas:)
Dałyście mi siłę, bo Wasze rozstania są dużo dłuższe i jakoś potraficie sobie poradzić. Trzymajcie się!

Mój chłopak też wyjechał dziś rano do swojego domu...ponad pół roku mieszkaliśmy razem w akademiku i skończyło się to dobre, już nie ma go przy mnie.. ciężko mi nie wiem co to będzie jak wrócimy z powrotem na studia..

ale wy możecie się odwiedzać w wakacje, dzwonić, pisać... A ja nie polecę przecież do Grecji, nie zadzwonię do Niego, bo nie zarobię na rachunki telefoniczne... Nawet nie wiem, czy będzie tam miał dostęp do Internetu, a jeśli tak to w jakich godzinach...

Więc ciesz się, droga Caraxio, że to tylko inne miasto. Wytrzymacie to

ps. jaka odległość was dzieli i ile jesteście ze sobą?

pozdrawiam

Droga Nitko24 jak sobie radzisz???

Są lepsze i gorsze dni..w takich rozłąkach,raz myślisz sobie,że dasz radę jesteś silna. A za jakiś czas masz doła..
Ja tak miałam dzisiaj miał dzień załamania..

caraxio,
jest źle, nawet gorzej. mój chłopak nie ma czasu na nic... czasem napisze wieczorem smsa czy dwa... ale to są smsy jak do koleżanki, a nie dziewczyny, którą się kocha i za którą się tęskni... Czuję, że to początek końca

lepotica,
może Greczynki nie zwracają uwagi na Polaków, ale tam przecież będą inne dziewczyny (w tym Polki...). Nie ufam mu na tyle, żeby spokojnie siedzieć i czekać (chociaż nie mam wyboru), zwłaszcza po tych smsach- zero czułości :(Co do karty sim... po co? żebym miała nad nim kontrolę? tak to wyśle mi parę smsów z Internetu i z głowy.

U mnie też- mój chłopak dowiedział się o wyjeździe i mnie zawiadomił o tym 26 czerwca (w dodatku w moje urodziny), 28 miał obronę magisterki, 29 rano jechał do siebie, a 30 leciał...

droga Justynko,
wszystkie przeżywamy to, co Ty, tęsknimy, odliczmy dni...

jakby tego było mało, wczoraj się ostro pokłócilśmy... czuję, że to już koniec :(:(

łatwo mówić: staraj się nie kłócić...

ja już nie czuję, że mu zależy... dzisiaj ma mi odpisać na meila... o ile znajdzie czas :(:(

chcę walczyć o ten związek, bo kocham go i chcę z nim być, ale nie chcę być osamotniona w tej walce, bo to nie ma sensu...

Justynko,
jak to sobie wyobrażasz? Mam lecieć do Grecji????????????????? proza życia- nie stać mnie na taki wyjazd nie mam takiej możliwości i nie będę miała- nie przy moich zarobkach ;/ tutaj nie ma tanich biletów. poza tym mój chłopak pracuje w hotelu i tam jest zakwaterowany. Gdzie ja bym spała? Na lotnisku???
to wszystko w Twoich słowach wydaje się taaaakie proste. Jasne, do Londynu nie ma problemu- kupujesz bilet nawet za te 500 zł w obie strony, nocujesz u chłopaka, rozmawiacie, wracasz... Ja nie mam takiej możliwości. chyba że wykupiłabym wycieczkę do hotelu, w którym pracuje- ale mnie nie stać...

...czyli: nie jadła przez 2 miesiące, nie jeździła do rodziców, nie wydała ani złotówki, zamieniła na 2 miesiące mieszkanie na most (w sumie ciepło), zapożyczyła się dodatkowo, pojechała na lotnisko na stopa... ?

Rozumiem ze to nie jest proste... tak po prostu napisalam. ehh sama w sumie bym najchetniej pojechala do mojego ale niestety tez nie mam takiej mozliwosci...
Mam nadzieje ze sie wszystko miedzy wami ulozy i trzymam kciuki niestety musisz czekac tak jak tutaj kazda z nas i to jest najgorsze..:(:(

Nitka! Jeżeli mu nie zaufasz (a w tej sytuacji nie masz innego wyboru) to wasz związek rozpadnie się na 100%. Będzie ciągła zazdrość, pretensje, że nie odpisał od razu tylko wieczorem itd. Mój mężczyzna nie odezwał się do mnie od 24h. Nawet jednego smsa...Nie myśl sobie, że nie jest mi z tego powodu smutno ale z drugiej strony wiem, że on nie jest tam na wakacjach tylko ciężko pracuje. Ty z kolei musisz popracować nad sobą. Staraj się być wyrozumiała. Nie przesadnie (tak jak zwykle) okazuj mu swoją miłość. Pisz, że kochasz i tęsknisz ale nie w każdym smsie czy mailu. Opowiadaj mu co u Ciebie i przede wszystkim staraj się zająć sobie jakoś czas. To nie jest łatwe ale dzięki temu wzbudzisz też w nim odrobinę zdrowej zazdrości. Też będzie tęsknił i szukał kontaktu. Co prawda zawsze łatwiej jest temu, który wyjeżdża...Nowe znajomości i wrażenia podczas gdy u nas wszystkie miejsca a nawet przedmioty przypominają ukochanego. Czeka Cię (tak jak nas wszystkie) ciężki czas, ale najważniejsze to robić wszystko, żeby na tyle na ile to możliwe nie odzwyczaić się od siebie. Mnie jutro czeka najgorszy dzień...Najpierw wielka radość a kilka chwil później straszne rozstanie. Rozstanie na całe 3 miesiące. Liczę na wasze wsparcie. Trzymajcie się!

Ja na Twoim miejscu jeżeli miałabym np. nr telefonu do tej dziewczyny bym do niej zadzwoniła i zwyczajnie zapytała się co się stało, że Cię zablokowała. Czy coś jej zrobiłaś. Tego typu konfrontacje najszybciej załatwiają sprawę. A chłopaka zapewnij o swoich uczuciach i postaraj się (tylko delikatnie!) wymóc na nim to samo. Nie dopytuj, raczej poczekaj aż wyznanie padnie samo z jego ust. Wiem, że to ciężkie, ale żeby zatrzymać przy sobie faceta potrzeba odrobinę sprytu. Jeżeli zaufasz i Cię zrani przynajmniej będziesz mogła sama przed sobą powiedzieć, że Ty byłaś w porządku. Robiąc awantury na odległość możesz tylko stracić. Uzbrój się w cierpliwość a sytuacja sama się rozwiąże. Pamiętaj, jeśli kogoś kochasz puść go wolno, jeżeli wróci to znaczy, że jest Twój, jeżeli nie- nigdy nie był. Stara sekwencja ale też święte słowa. Trzymaj się! I trzymaj kciuki też za mnie jutro, żebym się za bardzo nie rozkleiła.

niestety, nie mam jej numeru, właściwie to się nie znamy, widziałyśmy się kiedyś przypadkiem, ale wtedy ja byłam z innym, a ona z moim obecnym chłopakiem. Mam tylko jej gg, na które nie mogę napisać, bo mnie zablokowała... Zresztą i tak nie powiedziałaby mi prawdy, zwłaszcza jeśli naprawdę chce do niego wrócić.

Mój chłopak wie, że go kocham, czasami wydaje mi się, że jest zbyt pewny mnie. Dawniej było inaczej, był o mnie zazdrosny, nawet o to, że "inni się na Ciebie patrzą, gdy tańczysz" słodkie to było, bo wiedziałam, że mu zależy na mnie... a teraz tego nie widzę...

właśnie dostałam od Niego smsa więc jednak o mnie myśli...

jejku, jak ja /ci zazdroszczę... Ja mojego chłopaka zobaczę najszybciej za 11 tygodni, jak nie za 12 ostatni raz słyszałam Jego głos 29 czerwca... a usłyszę pewnie pod koniec września

chciałabym móc go usłyszeć, chociaż przez parę sekund...

z tą kartą to dobry pomysł, pod warunkiem posiadania telefonu stacjonarnego. a ja mam tylko komórkę, do stacjonarnego dostęp raz na 2-3 tyg, jak pojadę do rodziców, no i w tygodniu w pracy, co też nie przejdzie

chciałabym przewinąć czas... niech już będzie wrzesień...

masz jakieś inne propozycje?

ps. faktycznie, skoro jutro już wyjeżdża, to nie nacieszysz się nim zbyt długo. Co nie zmienia faktu, że i tak Ci zazdroszczę tych kilku godzin

pozdrawiam Cię serdecznie :*

Asiuleczku wiem, co czujesz... Ale nie rozumiem, dlaczego nie doceniasz tego tygodnia wspólnych wakacji. Mogliście się chociaż sobą nacieszyć. ja niestety nie miałam takiej możliwości, gdyż o wyjeździe mojego chłopaka dowiedziałam się 26 czerwca w południe (on dowiedział się jakąś godzinę wcześniej), kiedy do mnie przyjechał, ale już 29 czerwca rano wracał do siebie, bo 30-go z samego rana miał lot. Przy mnie bukował bilet... Jeszcze przed tym pytał się, czy ma jechać, bo jeszcze może zrezygnować... Ale nie mogłam mu przecież zabronić jechać do pracy, zwłaszcza że w Polsce nie miał innej oferty.

Dla mnie najgorsze nie jest samo niewidzenie się, odległość w sensie czysto fizycznym. Jesteśmy w związku na odległość, więc nawet miesięczna przerwa nie jest wielkim problemem. Najbardziej odczuwam brak kontaktu- nie możemy usłyszeć swoich głosów... Średnio 2 smsy dziennie... 5 minut na gg...

tak strasznie tęsknię...

ps. gooooooooooooooooooooooooooool (hehe, brawo "pomarańczowi")

Jak tam dziewczyny? Gdzie sie podziałyście? jak sobie radzicie z tesknotą?

Nitka! Nie poddawaj się! Walcz! Trzymam kciuki!
Asiuleczek! Wytrzymaliście rok temu to i teraz dacie radę! 2 miesiące to jeszcze nie tak długo .
A ja mam dla Was radosną (oczywiście dla mnie) nowinę. Mój ukochany przedłużył pobyt w Polsce do soboty wieczór. Jupiiiii!!! Dzisiaj spędziliśmy razem cały dzień i... było normalnie. Rozmowy, sprzeczki przytulanie czyli...rozłąka nie zmienia tak naprawdę nic! Ani na lepsze ani na gorsze. Niestety jutro jedzie do domu na cały dzień i wróci dopiero w piątek...No ale i tak lepszy ten chociaż jeden dodatkowy dzień razem niż nic. A w sobotę wieczór...Rozpacz. Ledwie zdążę się znowu do niego przyzwyczaić a tu czeka nas kolejne rozstanie ...Ech...Trzymajcie się!

jak mam walczyc, skoro on sam nie wie, czego chce... czemu mnie nie przedstawil... o to zawsze mialam zal. odkladal to na coraz to o pozniej. w koncu po jego obronie mialam do niego jechac na oficjalne poznanie... ale wyszlo jak wyszlo...
skoro on w Grecji ma juz teraz watpliwosci, czy chce byc ze mna, to co bedzie za te 3 miesiace... jestem przekonana, ze jego byla maczala w tym palce.

ps. od poniedzialku spie po 2-3 godz. na dobe i prawie nie jem... nie wiem, na czym stoje, a to jeszcze gorsze niz zerwanie, bo ciagle masz nadzieje...

ale jak ja mam w nim wzbudzić zazdrość na odległość????????

przecież mnie nie zobaczy z innym... mogę co najwyżej mu ściemniać, że np. idę na imprezę, że kogoś poznałam, ale czy uwierzy?
Wiem, że jest mnie za pewny... i nie wiem, jak to zmienić...

ps. dzisiaj mi napisał, że nie wie, czy mnie kocha. Ale nie podjął żadnej decyzji- nie zerwał, nie poprosił o czas... Nie mam jak z nim porozmawiać...

wymyka mi się z rąk, a nie mogę nic zrobić...

a może się nie odzywać do niego i spotkać się dopiero we wrześniu, jak wróci? ale boję się, że przez to możemy się całkowicie od siebie oddalić.

nie wiem, co robić... ta bezradność mnie wykończy...

Lepotica ma rację...Napisz mu może w meilu że nie wiesz na czym stoisz i żeby się wkońcu zdecydował...Albo chce być z Tobą albo nie...Pamiętaj że tego kawiatu to pół światu i możesz napewno znaleźć o niebo lepszego chlopaka! :*

Daj znać jak już będziesz wiedzieć co i jak. Koniecznie! Mnie właśnie dopadły smuteczkowe myśli jak to będzie bez mojego kochania tutaj przez te 3 miechy. Teraz jest tak cudownie a już w sobotę będę się musiała z nim rozstać na tak strasznie długo ...

jeszcze nie odpowiedział... czyli się waha... albo się boi napisać, że to koniec...
DLACZEGO on mnie trzyma w takiej niepewności...

Nitka a on ma ze soba laptopa z internetem? czy musi gdzies chodzic? moze cos robi i chwilowo nie ma czasu:) cierpliwosci kobietko:*

Aneczka18 na ile Twój chłopak wyjechal ? i ile jesteście razem? Najgorszy okres(ciągły płacz) minie po jakis 2 dniach:) Znajdz sobie jakies ciekawe  zajęcie,np takie które robilas z chlopakiem tylko ze teraz samemu:) np ogladanie filmow, albo umow sie ze znajomymi...musisz jak najmniej myslec o tym, chociaz wiem ze to tekie trudne:( sama to przezywam:(

Wszystkie tu tesknimy za swoimi facetami...bez których tak trudno żyć...

Eh wiem co czujesz bo ja za moim tez płakałam. z Tym że jak żegnalismy się w sobote to z tego płaczu zadnego słowa nie mogłam  z siebie wydusić...a ile trwała wasza najdłuzsza rozłąka?
Ale napewno dasz rade tak jak zresztą my tu wszystkie:) musimy dać radę...