Usunięcie migdałka u dorosłego - czy ktoś ma to za sobą? - Netkobiety.pl

Dwa lata temu w wieku 34 lat miał usuwane migdałki mój przyjaciel, był ogólnie znieczulony, ale to bardzo szybciutki zabieg...dochodził do siebie dość długo, to tak jak z ospą lepiej przejść jak jest się dzieckiem. Tydzień był na ketanolu, później na trochę słabszych przeciw bólowych. Przeżył:) i nie choruje już tak często jak chorował.Roska, ale Ty się nic nie przejmuj i nie bój się, nie zapominaj że jesteś kobietom i bo paru dniach zapomnisz że miałaś zabieg i nie bierz sobei do serca mojego przykładu faceci od zawsze gorzej znoszą ból ) Jak już będziesz po zabiegu daj znać jak się czujesz:))Powodzenia.

Mój brat też w okolicach 30tki miał usuwane migdały. A może warto powalczyć? Ja już kilka razy miałam skierowanie do szpitala. Bywało źle (czasem tak puchłam + zatkany nos, udusić się można było), póki nie trafiłam do prywatnej kliniki. Brałam antybiotyk za antybiotykiem (konsekwencja: zaburzyło mi to bakterie w buzi i się zaczęło, zielony język etc., co jakiś czas różne grzyby), który mnie osłabiał i miałam kilka dniowe przerwy i kolejna angina. Prywatnie nie podawano mi leków (antybiotyków), leczono mnie innymi, mniej inwazyjnymi. Po takiej kuracji przez 3 lata nie chorowałam na anginy. Obecnie również bardzo rzadko mi się to zdarza. W przychodni lekarz mi powiedział, że moje migdały są w takim stanie, że nie chronią i, że później będę mieć problemy z serce, ze stawami etc. No cóż, mylił się, skoro nic mi nie jest tzn. że jednak funkcjonują i chronią. Warto o nie powalczyć, ponieważ bez migdałów idzie od razu na płuca. U mojego brata było gorzej i jest zadowolony, że ich nie ma. Rzadko choruje, ale za to porządnie raz na jakiś czas. Także może warto skonsultować diagnozę z kilkoma lekarzami. Pozdrawiam i życzę zdrowia, bo to najważniejsze;) A co do zabiegu to nie ma, co się bać. Uwierz mi, że są boleśniejsze zabiegi niż wycięcie migdałów. Mój brat stwierdził, że nawet nie wiedział kiedy i już było po wszystkim. Pozdrawiam;)

Mika09 rozumiem że miałaś narkozę a nie znieczulenie miejscowe tak?? Zastanawia mnie od czego zależy to kto w jakim znieczuleniu ma ten zabieg robiony.

No mi my zależało na narkozie, bo mam niestety bardzo silny pewien odruch i nie chciałabym mieć znieczulenia miejscowego, bo to pewnie by się dobrze nie skończyło.

mirabella 23.08.2011 mam termin przyjęcia do szpitala na wycięcie migdałków, a obecnie mam zapalenie gardła i nikt nie chce go leczyć. Makabra nie mogę już dostać antybiotyku bo się to źle skończy dla mojej wątroby, a lekarze mnie przepychają  z gabinetu do gabinetu. Mam do wyleczenia dwa zęby i laryngolog mówi że to zapalenie gardła które mam już 5 tydzień (w tym czasie 2 anginy) idzie od zębów, a stomatolog mnie nie chce przyjąć z takim stanem gardła jaki mam teraz. Zostaje chyba tylko umrzeć wtedy może stwierdzą że trzeba było leczyć. W tej chwili moja lekarz rodzinna stara mi się pomóc w jakiś sposób, bo ja niestety aby wrócić do pracy potrzebuje zdrowego gardła, bo pracuje na infolinii.

Witam
Zanim opiszę na bieżąco moje perypetie pooperacyjne,a jestem dokładnie 5 dni po zabiegu i cały czas w szpitali,to krótko o konieczności mojej decyzji.
Za dziecka (a mam w tej chwili 47 lat),problem z anginami był nagminny.Taka "never-ending story".
Z biegiem lat migdały urosły mi do dość znacznych rozmiarów i ich wielkość utrzymywała się zarówno w momentach kiedy byłem "zdrowy" ,jaki i w okresach
prosperity chorobowej- kratery głebokie i całe białe.
Kuracje antybiotykowe często przewlekłe w czasie nie sprawiały,że miałem dobre samopoczucie. Zdarzyło się to jakieś 2 lata temu,że antybiotyk po antybiotyku wywołał taką reakcję organizmu ( 8-my pasażer Nostromo),że na pogotowiu diagnozą,już nie wstępną,był rozległy zawał. Na szczęście będąć już na stole diagnoza nie została potwierdzona i po kilku dniach badań i obserwacji dziwaka (czyli mnie) zwolniono z odzialu kardiologicznego.
Podczas wizyt u lekarzy nawet wtedy, gdy wydawało się,że jestem zdrów,sączył się zdradliwy "jad" po naciskaniu na migdały.
Tak więc to co miało być bramą dla zarazków i blokadą dla choroby samo było jej przyczyną.Jestem człowiekiem prostym i lubię zdecydowane odpowiedzi.
Nie zastanawiałem się zbytnio jak wszyscy lekarze zalecali takie posunięcie. Stąd moja decyzja na TAK.

Zabieg odbył się w całkowitej narkozie,tak więc o tym co się działo na stole operacyjnym nie jestem w stanie opisać. Tuż przed zapadnięciem w uśpienie przeraził mnie na krótko mały fakt,kiedy okazało się jaka młodziudka lekarka będzie mnie operować.Niby obiąć takie dwa jajka,sam bym zrobił gdyby miał dojście,ale jak patrzymy na starszych lekarzy,to wydaje nam sie,że z wiekiem idzie doświadczenie - nieraz mylne.Nie raz wychodziłem z różnych opresji obronną ręką,bo wiedziałem,że kocha mnie Moja Druga Połówka.Strach był zatem błyskiem.
Po zabiegu powiedziano mi,że miałem krwotok i że wysoko podskoczyło mi ciśnienie. Pamiętam jedynie moment,a nie wiem czy to było w trakcie czy na sam koniec,że
poczułem sie jak osoba tonąca próbująca złapać usilnie oddech.Powtarzam nie wiem czy to mnie cucili aby zatamowac krwotok,czy to było końcowe budzenie i mi akurat
cos tam z gardła wyciągali.Nie pamietam bo albo znow zapadlem w stan narkozy albo stracilem przytomnosc.Nieważne,wszystko się udało.Potem przez kolejne 2 dni wydawalo mi się,
że już nic innego niespodziewanego nie może mnie spotkac. Wspomnieć muszę,że nie czytałem niczego o usuwaniu migdałów ani w publikacjach naukowych ani na forach w internecie
przed ,a dopiero teraz.
W pierwszy dzien czułem się dobrze,na drugi - również.Wyjęto mi z gardła przyszyte w gardle tampony,bo jak wspominałem dostałem krwotoku.
Przez te dwa dni dobre samopoczucie mi nie mijało i myślałem o wypisie nastepnego dnia. Nie muszę informować,że podawano mi zarówno kroplówki,jak i
środki przeciwbólowe dożylnie.Niestety na kolejny dzień ból się znacznie wzmógł i zdecydowano mnie zatrzymać.Ból bólem ale nie on jest najgorszy.
Jak wspomniałem jestem tu już 5 dni i czas by było się zbierac do domu,bo gdzie będzie lepiej,jak nie we własnym łóżku i z małżonką dbającą o szybki powrót ukochanego.
Tak na marginesie jesteśmy już 24 lata po ślubie.
Ból na tyle został stłumiony przez leki,że mogłem pomyśleć o posiłku,znaczy się jak się chce jeść,to człowiek wraca do zdrowia.
Żaden pobyt w szpitali nie jest miły i to bez różnicy czy się jest pacjentem czy z wizytą,choć wolę tę drugą opcję zdecydowanie.
Od wczoraj walczę (walka przez duże "W"),tym bardziej,że zależy mi na opuszczeniu tego,mimo dobrej opieki i ładnie odnowionego oddziału miejsca,
i podejmuję heroiczne starania aby się nauczyć jeść i pić od nowa. MAKABRA. Nie sądziłem,że będzie z tym jakiś problem w ogóle,przecież nawet nie wiedziałem,
więc się nawet nie spodziewałem.Nie jestem ornitologiem więc nie posłużę się konkretnym przykładem ,ale i tak każdy będzie wiedział o co chodzi,
mianowicie czuję się jak ptak,który połknął jakiś pokarm,przebył jakiś dystans do gniazda z młodymi i tam zwróci to połknięte wcześniej aby nakarmic pisklęta.
Pierwszy,jak wiele kolejnych, nieudany łyk wody skończył się kolejnym uczuciem tonącego na środku oceanu.Przez pierwszy dzień niewiele prób zostało
podjętych przeze mnie,tym bardziej,że każda kończyła się fiaskiem i nie liczyłem na sukces,a ponadto podrażniałem gardło,co potęgowało ból.
Zarówno woda, jak i twarożki czy środek bułki z masełkiem w żaden sposób nie chciały przejść przez ciasny,obrzmiały w jakimś stopniu wlot do przełyku.
Jednak jeszcze wczoraj wieczora podszedłem do sprawy bardzo poważnie,a na kolację była dobra (smak czuję) galaretka warzywno-mięsna,
i naprzemiennie a to krztusząc się ,a to zwracając wpychałem kęs za kęsem. Z całej galaretki no może 3 do 5 procent udało mi się wchłonąc. Reszta
wracała na trzymaną specjalnie do tego celu "nerkę medyczną". Nie był to pokarm przerobiony przez żołądek,bo do niego nie dochodził,tak więc ani
kolorystyka ani zapach nie wzbudzał we mnie dodatkowych odruchów wymiotnych,więc kontynuowałem aż galaretka zniknęła z talerzyka.
Podchodzę do sprawy jakbym się chcił nauczyć pływać w bardzo krótkim okresie czasu,czyli od razu na głęboko wodę,no i kawałek do brzegu.
Dzisiaj idzie mi znacznie lepiej,ale nie wybrałbym się jeszcze i pewnie długo nie,do żadnej restauracji.
Powtarzam,że z cięższymi substancjami od wody idzie mi znacznie lepiej,bo na 10 łyżczek aż 3 udaje mi się w całości połknąć ( wcześniej rozgryzam oczywiście),
a staram się jeść jedną za drugą od razu,w przeciwnym wypadku (za dużo myślę) i nie mam wtedy tyle szczęścia. Z wodą niestety tylko jeden malutki łyk na 5 wpada tam gdzie powinien,
reszta zostaje wyksztuszona albo wychodzi nosem.Można by mnie w cyrku pokazywać. Najważniejsze nie boję się,jak to było jeszcze wczoraj, wkładać pożywienia do ust.
Podrażnienia gardła są też zancznie mniejsze,niestety odczuwalne.
Każdych ciekawych dalszych przeżyć zapraszam na pisanie na mój mail.Przez następne 3 miesiące jestem jeszcze w kraju i odpowiem na pytania.

witam.Jestem po zabiegu 3 tygodnie moją decyzje odwlekałem przez 20 lat miałem już nawet nacinane migdałki bo udusił bym się tak były powiększone i pan doktor od razu po przyjsciu do szpitala brał za skalpel,potem po 3 latach w wojsku powtórka z rozrywki .  Pół roku temu miałem problemy z stawami i przetoki na sercu i przypomniała mi się wypowiedz pana doktora z przed 20 lat a mam teraz 36 żeby usunąc te migdałki w młodzienczym wieku bo za pare lat moge miec problemy z stawami ,sercem ,choroby wiencowe itp.Ale gdzie w wieku 16 lat myśli się o takich chorobach aż do sierpnia tamtego roku nogi tak mi puchły i dał się stan zapalny stawów skokowych że dostałem się do szpitala na oddział reumatologiczny dopiero po 1.5 miesiącach jak wszystko już wróciło do normy i nie było już z czego postawic diagnozy ,tak szybko działa polski system opieki medycznej że trzeba być zdrowym zeby chorować ;-}pierwsze co z oddziału reumatologicznego skierowano mnie na otolaryngologię gdzie pani doktor stwierdziła ze moje dolegliwosci biorą się od migdałków bo widziała ze miałem coś przy nich robione mianowicie nacinane 20 lat temu i dookoła migdałów jest straszny ropień i trzeba usunąc na wypisie z szpitala nie stwierdzono zadnych zmian reumatologicznych po szeregu badań specjalistycznych  tylko przetoki na sercu .

i w końcu moja decyzja USUWAMY.
miałem znieczulenie miejscowe zabieg trwał 50 minut ,małe komplikacje dostałem krwotoku a pani doktor szybko poradziła się z nim zebym się nie utopił .Powiem szczerze myślałem że będzie gorzej ,ból nie był żeby nie szło wytrzymać ,ale  pierwsze dwie godziny po zabiegu wypiłem dużego szejka waniliowego z mcdonalda zamroziłem tak gardło że bólu nie czułem a tylko wspaniałą ulgę po zabiegu ,potem kroplówka z przeciwbólową wkładką i pomału kolację sobie już zjadłem i noc przespałem prawie że całą  następnego dnia przed sniadaniem znów kroplówka sniadanie już tak pięknie nie wchodziło ból był ogromny ale po półgodzinie uporałem się z bułką maślaną moczoną w wodzie i;-}przed obiadem lodzik zakupiony w sklepie szpitalnym gardło zamrożone obiad smakował nawet ten szpitalny pielęgniarki chciały mnie szpikowac kroplówką z wkładką powiedziałem żeby na noc zostawili narazie daje rade ,no to się zdziwiła zę chłop tyle wytrzymuje na podwieczorek znowu lodzik kolacyjka
ikroplóweczka i haha .Wypisali mnie z szpitala po trzech dniach  w bdb stanie .Ae ból dopiero się zaczoł na piąty i szósty dzien  na uszy promieniować powiem wam masakra dobrze że miałem ketonal duo to mogłem sobie ulżyć bo ze szpitala wypisali mnie bez przeciwbólowych prochów.Po trzech tygodniach czuje się dobrze lecz dyskkonfort przy jedzeniu i piciu jeszcze występuje po lewej stronie czuje jak bym jeszcze miał tam migdał i wszystkie posiłki przyjmuje z głową skręconą w lewo wtedy pokarm przedostaje się do przełyku prawą stroną bo inaczej bym połykał z wielkim bólem .Więc podsumowując mysle że wyjdzie mi to na zdrowie i nie wahajcie się naprawdę to nic strasznego dacie rade i jak macie z czego zpuscic to 100%zadowolenia mi się udało 5 kilo przez tydzień bo pierwszy tydzien najgorszy .

moja przyjaciółka też od zawsze zmaga się z migdałkami, ale boi się wycinania i kombinuje jak zaleczyć, wiem, że dla niej pomocny był syrop thonsilan, piła go dość długo i jej migdały się obkurczyły, jak się ostatnio widziałyśmy to normalnie mówiła i oddychała, zawsze można spróbować, zamiast lecieć na wycinanki

Witajcie. Mam na imię Ola jestem 3 dzień po Tonsillectomii - czyli usunięcie migdałów. Byłam operowana w Krakowie w Szpitalu Wojskowym. Bardzo polecają tamtejszych specjalistów. Operacje miałam 13 listopada, do szpitala musiałam zgłosić sie o 7 rano dnia 12 listopada. 12 pobrali krew do analityki, zrobili mi prześwietlenie klatki piersiowej wynik wymazu z gardła i prześwietlenie zatok miałam ze sobą. Lekarz dał mi dokument do przeczytania i podpisania ( czy wyrażam zgodę i rodzaj zabiegu ). Byłam przekonana że zabieg zostanie wykonany pod narkozą, jednak okazało się inaczej. 13 listopada od. godz. 9 zaczynają operować. koło 10 przyszła po mnie pielęgniarka zaprowadziła na blok operacyjny. dostałam tabletkę pod język " głupi jaś" ale w niewielkiej dawce bo podczas tego zabiegu musiałam współpracować czyli otwierać buzię. Następnie objaśniono mi jak będzie wyglądał zabieg. Gdy głupi jaś zaczął działać jest już wszystko jedno. Wykonano iniekcje domięśniową - podano mi lek który powoduje wysuszenie śluzówki jamy ustnej. Przeniosłam się na krzesło ( zabieg był wykonywany w pozycji siedzącej ). Podobnie jak u dentysty znieczulają, tylko że okuwają trochę więcej razy. To nie jest bolesne ale jest nie przyjemne. Drętwieje język, podniebienie i wszystko co zdrętwieć powinno. Pani doktor przystąpiła do usuwania migdałów, przypalają naczyńka krwionośne żeby nie było krwotoku. Ogólnie zabieg do przeżycia. Mi zrobiło się słabo i niedobrze, kazano położyć mi się na ziemi i wykonać rowerek, potem wróciłam na krzesło z pomocą pielęgniarki i zabieg dokończono. Po zabiegu kazano mi się położyć. w pewnym momencie gdy wracałam na sale strasznie rozbolał mnie brzuch. Gdy położyli mnie na łóżku, " mądra ja" jeszcze pod wpływem głupiego jaśka poszłam do łazienki (cały korytarz mój) i żeby było śmieszniej dostałam okres co już całkiem mnie osłabiło, dobrze że ze mną poszła pani która była ze mną na sali bo mnie później odprowadziła do łóżka bo sama chyba bym nie doszła tak mi bylo słabo. Potem zasnęłam. Obudził mnie ból dostałam ketonal, i tak co 4 h + paracetamol w czopkach ( to chyba była najgorsza doba do tej pory ) budziłam się ze łzami w oczach i ledwo mówiąc prosiłam pielęgniarki o środek przeciwbólowy. Przez pierwszą dobe po zabiegu nie moglam nic jeść, a gdy wzięłam łyka wody, to poczułam straszny ból promieniujący do ucha i oczu. Nie chce Was straszyć bo każdy ma inny próg bólowy i inaczej to znosi. Nie miałam do tej pory krwawień ani krwotoku i goi się na razie dobrze wszystko. w drugiej dobie dano mi jakiś miks bez smaku na śniadanie i herbatę,  15 zostałam wypisana ze szpitala koło 11:00.. teraz jestem w domu i próbuje różnych rzeczy. jem  Jogurt naturalny, próbowałam go z bananem ale mnie podrażnił. Pije dużo wody, zupy jałowe: grysik lub ryż + warzywa np. marchewka, pietruszka seler + mięsko drobiowe -  zmiksowane < to zjadłam ze smakiem i nawet bez przypraw jakoś ma swój smak dobry>. Jajka na miękko, zmiksowane, przestudzone popijam wodą. lody ( zapobiegają krwotokom bo obkurczają naczynia i uśmierzają ból ) pamiętajcie że po każdym posiłku należy płukać tantum verde i jest też do psykania - polecam. Jak chodzi o środki przeciwbólowe to przepisano mi nimesil on jest również przeciwzapalny jest silny i należy stosować się do zaleceń < jego się rozpuszcza w wodzie letniej i pije> tylko jedną saszetkę można na dobę zażyć. Jeśli ból się nasili  polecam Wam paracetamol 500 mg czopki wtedy można dodatkowo zażywać.

A czy to prawda, że po zabiegu nie można mówić? Albo ma się trudności z tym? mam w kwietniu zabieg, a slyszalam też o tym. To jak jest naprawdę?

Z tym bywa różnie. Ogólnie jest wskazane żeby nie mówić, bo to podrażnia gardło. Ja np. dzień po zabiegu jak za dużo mówiłam to w pewnym momencie rzeczywiście już mnie tak bolało że nic nie mogłam powiedzieć i od razu wołała pielęgniarkę z ketanolem

Hej ja mialam pol roku temu i powiem tak nie bede czarowac jak mnie czarowano boli jak franca mialam wszystkie usowane przez 2 tygodnie zero prawie jedzenia tylko plynne jedzonko poniewaz nic przez gardlo nie chce przejsc:(

Ja miałam usuwane jako dziecko

Ja też usuwałam ze znieczuleniem miejscowym i jakoś przeżyłam. Wiadomo, że przez parę dni później nie czułam się zbyt dobrze, zwłaszcza jedzenie itp to był kłopot ale ja nie miałam żadnego aktywnego zapalenia więc może dlatego tak łatwo poszło

a to skąd wziąłeś? Wszyscy moi znajomi mieli wykonany zabieg w znieczuleniu miejscowym, włącznie ze mną - 2 tygodnie temu. Z informacji otrzymanych w szpitalu 50% to zabiegi w znieczuleniu miejscowym.

poza tym "aparacik do przycinania rzęs" służy wyłącznie do trzymania migdała podcinanego jak najbardziej standardowym skalpelem i rana powstała w wyniku cięcia jest przypalana.