rocznica ślubu - Netkobiety.pl

My akurat dobralismy sie pod tym wzgledem i nie potrzebujemy jakiegos szczegolnego celebrowania, wprawdzie 1 rocznica slubu jeszcze przed nami, ale watpie zebysmy jakos szczegolnie ja obchodzili.

Bzdurna, ale czy maz znal Twoje oczekiwania? Bo mam wrazenie, ze liczylas, ze on sie domysli, a teraz jestes zla ze sie nie domyslil. Jesli tak bylo, to serdecznie zawiadamiam, ze jasne komunikaty dzialaja lepiej. Ja wciaz nie pojmuje, ze kobiety wola stekac do kolezanek, ze on nawet glupiego kwiatka nie kupil, niz powiedziec temu niedomyslnemu, zeby kupil kwiatka. Przecietny facet to zwykle woli kupic ukochanej czekolade, czy paczke zelkow, bo to sa prezenty, ktore i on by docenil, a tematu kwiatow czesto zwyczajnie nie ogarnia, wiec warto otwarcie zasygnalizowac.

A powiedzialas mu jasno i wyraznie czego Ty oczekujesz? Wiesz, bo takie sobie przebakiwania to kazdy ma i niekoniecznie nalezy je traktowac jak realne plany.

"Z pracy wysłałam mu SMS-a, że będę na niego zła tak długo póki nie naprawi błędu ale nie wiem czy robię dobrze."

Faktycznie będą szczere intencje...

Masz prawo się boczyć bo to okropnie smutne.
Jednak powinnaś normalnie rozmawiać i wytłumaczyć, że było Ci, że tak wyglądał TEN dzień.
Unikanie siebie nic dobrego nie przyniesie.

My, Kobiety, jesteśmy bardzo sentymentalne i różnimy się nieco pod tym względem od Mężczyzn:)

P.S.
Urodziny, inne święta mogli sobie obchodzić. Pierwsza rocznica ślubu to była jego PIERWSZA rocznica więc wyszło jak wyszło.
Najistotniejsze jest zeby uzmysłowić mu to, że dla autorki jest to tak samo ważne "święto" jak np właśnie urodziny.

Wiem, nakręciłam się. Ale tak głupio wczoraj tłumaczył się, że mimo iż wcześniej sam proponował żebyśmy pierwszą rocznicę jakoś uczcili a potem nic nie zrobił, nawet nie złożył mi życzeń. No bo jak byście przyjęły tłumaczenie. Cytuję prawie słowo w słowo : na wyjazd nie było pogody, chciałem kupić ci kwiatka, zabrać do restauracji ale ty chciałaś zobaczyć coś tam, i muszko mnie denerwowały więc no, jakoś tak nic nie zrobiłem.

Od początku umawialiśmy się, że nie robimy sobie prezentów na rocznice bo nie o chodzi o sfere materialną tylko o pamięć. Jednakże uznał, ze byłby beznadziejnym facetem gdyby na rocznice nie dawał swojej kobiecie chociaż kwiatka. Tak więc ja dawałam i daję mu jakies fajne piwko, które wczoraj wypił zaraz po powrocie ze spaceru chwaląc jakie było dobre.

a moze przesadzasz.....moze chcial ale mu nie wyszlo bo go sploszylas. moze nie mial jak wyjsc z domu bo ciagle patrzylas mu na rece i wodzilas za nim wzrokiem. i moze sie speszyl......a nie gadaj ze nie oczekiwalas kwiatka bo pisalas: cytat na gorze ze oczekiwalas kwiatka.

ja tam lubie kwiaty dostawac tak bez powodu. a bizuterii tak sobie bo wole bez

rocznice miesiecznice trymestrycze skoro piszesz ze organizowalas sylwestra urodziny imieniny to co sie dziwisz ze facet chcial zebys zorganizowala jeszcze rocznice.

aggy Nie, nie patrzyłam mu na ręce, z domu wychodził kilkakrotnie. Po śniadaniu był na zakupach a ja robiłam obiad, potem wyszliśmy na spacer, a potem nadąsałam się bo była godz 20-ta a on rozsiadł się z piwem przed telewizorem.

Dlaczego miał zorganizować rocznicę? BO SAM ZADEKLAROWAŁ ŻE TO ZROBI !!!!!

Bardzo, tylko, że ... w piątek zaczyna się euro 2012 a on jest fanem piłkarskim i już mi zapowiedział, że będzie z kumplami w pabie oglądał mecze także mogę zapomnieć przez prawie miesiąc że zainteresuje się mną. (już jedno euro przeżyłam będąc z nim - nie było go przez cały czas trwania meczy bo nawet jak wrócił do domu to o niczym innym nie mówił tylko o piłce, tlko tym żył po pracy).

Nie chcę Ci podnosić ciśnienia - ale, hmm, piłka? Rocznica ślubu? Piłka? Rocznica ślubu? Pierwsza rocznica ślubu?
A teraz usiądź i pomyśl : nasza rocznica ślubu za 5-10 lat...mamy dzieci...te sprawy...i znowu jakiś mecz leci. Jak myślisz kto/co będzie w danym momencie priorytetem?

Do zastanowienia.

Mój tez uwielbia piłkę i nic na to nie poradzę.
I nie można od razu zaznaczać, że zona, dzieci nie bedą na pierwszym miejscu.

Dla nas, Kobiet, ważne sa rocznice, święta etc...a dla faceta np piłka.
Dlaczego NASZE sprawy maja byc priorytetowe a nie faceta?
Nam ciężko zrozumieć miłość do piłki, im ciężko zrozumieć sentyment do "obchodów"rocznic.

Coz za bzdura. Moze twoj mezczyzna nie przywiazuje wagi do rocznic ale moj z cala pewnoscia. Nawet lepiej ode mnie pewne daty pamieta.
U nas ja na poczatku jasno postawilam sprawe ze rocznice slubu i nasze urodziny obchodzimy chocby nie wiem co. Moge nie podniecac sie Walentynkami czy imieninami ale nasze urodziny, Boze Narodzenie i rocznica slubu to jest odgornie ustalone. A jak obchodzimy? Glownie wyjezdzamy w cieple kraje. Albo gdzies w UK nad jeziora czy w gory. Czesto jest to jakis show czy koncert. Wiacha obowiazkowo jest- moje ulubione lilie, slodkosci jakies zawsze sa. Obowiazkowo restauracja. Mezowi robie rozne prezenty na urodziny czy Swieta. On mnie tez. Zawsze na rocznice bierzemy tydzien urlopu zeby moc ewentualnie cos ciekawego porobic.

chcesz można powiedziec zeby było idealnie ale kobiety zawsze sie starają bardzioej i tak było i bedzie..kochasz go jego zalety to i pokochaj wady ludzie maja gorsze problemy wystarczy do okoła sie rozejrzec..

Dziękuję za wypowiedzi. Sporo było ostrych dla mnie i dobrze. Rozpieściłam męża i poprawię sie.

  Wczoraj przyjechał po mnie do pracy z dwoma bukietami : jeden na przeprosiny za głupie zachowanie a drugi na rocznicę. Potem aby pokazać jak bardzo ważne jest i dla niego nasze święto zabrał mnie do domu gdzie stół był już nakryty a w piekarniku czekał obiad przygotowany przez niego. Przepraszania nie było końca. On naprawdę nie wie dlaczego tak się zachował. Planował wyjazd a pogoda nie dopisała i nie ogarnął tego. (Pokazał e-maila na rezerwację noclegu). Obiecał, że to się już nigdy nie powtórzy bo nasza rocznica to i dla niego ważne święto.

No i najważniejsze ... będzie oglądał tylko mecze naszej drużyny i nie w pubie z kumplami tylko mnie poprosił o towarzyszenie w domu. Uznał, że skoro założyliśmy rodzinę to najwyższy czas poczuć się odpowiedzialny za nią i ogranicza spotkania sportowe. To akurat mnie nie kręci bo jestem raczej bierną ?kibicką?. Nigdy nie oczekiwałam od niego rezygnacji z kibicowania tym bardziej, że nigdy nie wrócił z pubu pijany tylko nieobecny duchem bo wciąż żył meczem. A tak przy okazji to ja miałam czas oglądanie swoich zaległości filmowych i czytanie książek. Mi nie przeszkadza jego zainteresowanie sportem tym bardziej, że od czasu gdy mieszkamy razem( czyli od 5 lat) ograniczył mocno czas poświęcony temu. Raz na cztery lata to nie koniec świata tym bardziej ze inne dyscypliny od dawna ogląda wybiórczo.

No więc "wrócił mój mąż".

Super.

Dziękiu za wsparcie i dobre słowo. Przyznam się, że w ciągu dwóch dni mąż zaskoczył mnie kilkukrotnie.
Jedno nad czym teraz rozmyślam to jego deklaracja drastycznego ograniczenia kibicowania. Nie chcę i nigdy nie chciałam ograniczać go a to tak mi wygląda. Zawsze myślałam, że kiedy przyjdą dzieci to nasze zainteresowania będą mniej ważne ale teraz? Przecież jesteśmy młodzi i mamy czas więc dlaczego aż tak bardzo chce rezygnować? Jeśli tak postanowił jako pokuta to trochę przesadna a jeśli poświęcenie to ja tego nie chcę. Wolę męża szczęsliwego. Starczy jak w trakcie meczy nie zapomni, że ja istnieję. No niech ewentualnie ograniczy się do meczy naszej reprezentacji i do finałów ale z kumplami w pubie.

Tak, doceniam jego starania tylko nie chcę aby wpadał w skrajności. NA razie w milczeniu, z uśmiechem przyjełam jego deklaracje. Przemyśle ale zaczynam sklaniać się do odmowy. A może zaproponować że będę chodziła z nim do pubu na mecze? E, chyba nie. Może wstydzić się przed kumplami bo żaden nie przyprowadza żony.

Po co się martwisz na zapas? Wyjdzie w praniu. Poza tym dlaczego ma się Ciebie wstydzić? Raczej pewnie byłby dumny że ma taką partnerkę, która dzieli z nim jego pasje, mimo że na pewno zdaje sobie facet sprawę że akurat piłka to nie jest to co powoduje drżenie Twoich kolan. Jeszcze kilka gadżetów w stylu "narodowa" koszulka podkreślająca kształty oraz dobry humor - i duma go będzie rozpierać. Chce się podzielić radochą - raz możesz się "poświęcić". W końcu wykazał maksimum inicjatywy nie? Jak będziesz go ciągnęla do kina na "swój" film - nie bedzie mógł odmówić

no i happy endy sie zdarzaja. a facetowi daj troche szczescia niech ma swoj sport. ja tez na poczatku nie przepadalam za kibicowaniem ale teraz jakos sie wkrecilam. poza tym chodze tez czasem na mojego meza sparingi na silowni i widze, ze bardzo podnosi to jego ego, bo sie nim interesuje. chyba czasem rozpuszczamy ta druga polowke i przekraczamy granice gdzie potem mamy oczekiwania a nie dostajemy tego co chcemy.

Szczesliwe malzenstwa nie sieja. one sie same docieraja

Nie chcę bagatelizować Twoich odczuć, ale spróbuj spokojnie przemysleć dlaczego tak Ci na tym zależy? Masz czułego i troslkiwego męża na codzień - to naprawdę coś znaczy. Może Cię to nie pocieszy ale wiele użytkowniczek tego forum dużo by dało za takie małżeństwo. Ja w swoim małżeństwie nigdy nie obchodziłam urodzin, czy imienin, rocznice planowaliśmy wspólnie, i póki mąż się mną interesował w codziennym życiu i tak było pięknie Może warto zmienić nastawienie?

Takie ważne dni, które wymieniłaś, i nie tylko, bo można mieć ich więcej, to świetne okazje, żeby jeszcze bardziej (podkreślam to słowo - jeszcze) niż zwykle pielęgnować związek. Na co dzień czasami jesteśmy zabiegani, może niemal mijamy się gdzieś w przejściu i do tego dochodzi zmęczenie... Więc każdą rocznice naprawdę warto dobrze wykorzystać i zrobić coś romantycznego i/lub szalonego

Jest XXI! - przy totalnej sklerozie możemy zostać zalani przypomnieniami. Od SMS-ów (np. darmowa opcja w kalendarzu gmaila, polecam!) przez komunikatory i zwykłe telefony komórkowe.

Zresztą, jeśli obojgu partnerom/małżonkom naprawdę zależy i ten dzień jest dla nich bardzo ważny, to sami go z niecierpliwością wyczekują, a nie że bierze ich to z zaskoczenia

Z Tobą bzdurna jest wszystko ok - to Twój mąż Cię olewa i tyle. Tak to dla mnie wygląda. Dla kogoś może to być błahostką, ale wydaje mi się, że mogą to już być jakieś dziwne sygnały, początki czegoś... bo w końcu napisałaś, że wcześniej (przed ślubem) było normalnie. Nie powinnaś tego bagatelizować i odpuszczać sobie.

Dziwne jest też myślenie - inni mają gorzej... - po co obniżać sobie poprzeczkę i dążyć w dół? to mało ambitne (żona alkoholika nie powinna narzekać bo mogłaby mieć alkoholika i narkomana w jednym? kopa w dupę jednemu i drugiemu )

Nie wyobrażam sobie małżeństwa nieobchodzącego rocznicę ślubu! Przyjemne też są inne rocznice - pierwszego spotkania (jeśli ktoś pamięta ), pierwszego pocałunku no i wiele innych mniej lub bardziej poważnych

A do tego jest wiele fajnych nietypowych świąt, które też mogą być choćby tym impulsem do walki z rutyną - my np. zabawnie obchodzimy Dzień Kubusia Puchatka a jest multum innych, jak dwa Dni Przytulania, trzy Dni Pocałunku (w tym jeden poprzedzony Dniem Seksu ) itd.

Jej, sama przyjemność

Ależ są ustalone. Wieczorem przed snem mówi mi, że pamięta o moich urodzinach i nie da plamy a na drugi dzień .... i glupio tłumaczy się, że było gorąco, że chchial odpocząć ....
Dla mnie to nie błahostka.

kowaledlo napisała to co ja oczekuję i mój mąż dobrze o tym wie. Nie jest tępakiem.

Wiem, że sporo małżonków pamięta o ważnych datach - mój ojciec, szwagier, męża brat, koledzy ode mnie z pracy. Oczekuję tego samego od mojego, tak jak robił to przed ślubem.

Dajesz - żądaj

Twój mąż skoro umiał uczcić ważne wasze daty przed ślubem to i powinien po ślubie. Wydaje mu się pewnie, że jak został mężem to już nie musi zabiegać bo tak łatwo się nie rozstaniecie. No i się facet myli. Wprawdzie ignorowanie potrzeb żony to nie powód do rozwodu ale krok do niego. Wzieliście ślub z miłości i chcieliście się kochac całe życie wiec dlaczego masz cierpieć? Dlaczego cię rani?

A jak słyszę że ciesz cię z tego co masz bo inni maja gorzej to oczy wytrzeszczam. Czyli co? Wybór męża to gra na loterii?
Każdy ma prawo do szczęścia i walki o nie.

Trochę to jednak stereotypowe czyż nie ? Nie tylko mężczyźni zapominają o rocznicach, moja ostatnia rocznica a zarazem pierwsza okrągła. Przy przebudzeniu żony kwiaty, życzenia i drobny upominek + obiad w restauracji, w odpowiedzi nie otrzymałem nawet zwykłych życzeń, więc drogie Panie nie uogólniajmy bo wszytko zależy od osoby...

Nasz pierwsza rocznica ślubu wyglądała tak rano on podał mi śniadanie do łóżka, życzonka, prezenty i puźniej zwykła niedziela aż do wieczora . Ale ja postawiłam wszystko kawe na ławe na początku.

Swietnie powiedziane, musze to sprzedac mezowi ktory wlasnie zna wszytskie daty sportowe na wyrywki ale czasem w innych sytuacjach wykreca sie kiepska pamiecia (zwykle na pytanie "czy kupiles wszystko" albo " czy mozesz pozmywac?" )