Mam aseksualną żonę, poznam panie z podobnym problemem w związku - Netkobiety.pl

Mysle ze dla osoby aseksualnej samej w sobie zadna poradnia malzenska nic nie pomoze tymbardziej jesli ktos taki jest od urodzenia niestety

ja miałam taki problem choć nie był może ona aż tak jaskrawy jak Twój. ja w zasadzie nie mam dobrych wieści. ja bynajmniej nie wierzę w żadne "przemiany". jeśli w rzeczywistości Twoja małżonka jest osobą aseksualną wyjścia masz trzy. 1. opuścić małżonkę i poszukać partnerkę odpowiadającą Twoim potrzebom; 2. trwać w związku ale wykluczyć zaspokajanie seksualne 3. uzgodnić z żoną że skoro ona nie jest w stanie nie chce nie potrzebuje zaspokajać Twojej potrzeby Ty świadomie i z pełną odpowiedzialnością zaspokoisz ją poza związkiem małżeńskim. znając życie żaden z tych punktów nie jest dla Ciebie satysfakcjonujący. wiąże się to z tym że Ty stoisz ma pozycji człowieka który chce "zmienić coś co zmianie nie podlega".

dla osoby nie mającej traumatycznych doświadczeń będącej z natury osobą aseksualną rady takie jak daje bulinka są zwyczajnie nie trafione. atrakcyjność fizyczna seksapil jest ściśle kojarzony z seksem więc i starania w tym kierunku są stratą czasu jeśli chcemy poruszyć u danej osoby kwestie związane z seksualnością. przytulanie kochanie dawanie poczucia bezpieczeństwa też niczego nie zmienią choć są podstawą każdego związku czy aseksualnego czy nie.

ja opuściłam partnera który..... ehhh szkoda gadać po prostu wciskał mi kit i tyle. zmiana życia o 180 stopni. długo nie mogłam uwierzyć jak życie na hamulcu determinowało moje samopoczucie a nawet fizyczność. brak zaspokojenia w sferze seksu odcisneło paskudne piętno na mojej psychice. dopiero teraz mogę z czystym sumieniem napisać tak jestem w pełni zaspokojona a zatem i szczęśliwa a seks jest niezwykle ważny w mym życiu i jest na równi z miłością.

A może jak tak było od początku związku, to trzeba było się w niego nie pakować? A jak świadomie się wpakowałeś, to teraz nie narzekaj? Albo się rozwiedź.

I czemu szukasz pań z podobnymi problemami z mężami, a nie panów, którzy mają taki sam problem jak Ty? Czy nie po to, aby w końcu poznać jakąś sfrustrowaną brakiem seksu mężatkę, która spojrzy na Ciebie jak na zbawienie?

I nie piszę tego w formie "jak śmiesz wymagać seksu od swojej żony!", bo uważam, że ona jako osoba aseksualna zwyczajnie Cię oszukała i masz pełne prawo się z nią rozstać. Nie podoba mi się tylko Twoje pójście na łatwiznę, czyli znalezienie sobie kogoś na boku.

bez seksu można żyć

Witam!

Wątek niby umarł, ale pewnie Twój problem Autorze nie znikł.

Proponuję wizytę (wspólną) u seksuologa. Namów żonę.
Warto by się dowiedzieć w czym jest problem. Czy ona wogóle sama wie dlaczego tak jest? Czy ona o tym mówi? Czy jakieś złe doświadczenia z przeszłości.
A może ona tak ma.
Zdarzają się tacy ludzie, którzy nie odczywają potrzeb seksualnych.

Ale warto to ustalić tzn. z czym jest problem, żeby wiedzieć z czym się mierzyć.

A macie dzieci?

A ja zrobiłem tak:
Moja żona zaczęła mi odmawiać seksu jakieś trzy lata temu. Twierdziła, że nie ma ochoty, że dzisiaj nie, może jutro, że ma okres i takie tam babskie pierdolenie o szopenie. Wziąłem na siebie większą ilości obowiązków domowych, zabierałem ją na wieczór do teatru, romantyczna kolacja przy świecach i nic... Nasilało to we mnie coraz większą frustrację i bezsilność, że jeszcze coś może się zmienić. Któregoś wieczoru miałem wypadek, gdy prasowałem sobie koszulę zostawiłem żelazko na desce do prasowania i gdy po coś się schyliłem wstając potrąciłem deskę i żelazko spadło mi na głowę. Wtedy doznałem olśnienia. Po co się męczyć z aseksualną żoną i wszczynać z tego powodu niepotrzebne awantury i kłótnie? Lepiej ten wybujały popęd seksualny, który mam w sobie skierować na inne tory. Postanowiłem zadbać o siebie. Zacząłem ćwiczyć fizycznie, robię dwa razy dziennie rano i wieczorem pompki, brzuszki i jeszcze wzmacniam gumowym ringiem mięśnie przedramion (ścisku). Zmieniłem styl ubierania się do pracy na bardziej elegancki (obowiązkowa marynarka, koszula i krawat - codziennie inaczej). Nie dopuszczam do tego aby mieć brudne paznokcie, buty i być nieogolonym. Zmieniłem również nawyki żywieniowe i wyeliminowałem ze swojej diety piwo, czipsy, hamburgery i frytki. Więcej się ruszam, jak mogę to wszędzie chodzę. Na efekty takiego stylu życia, nie musiałem długo czekać. Poprawiła mi się sylwetka, czuję się wypoczęty i rześki i co najważniejsze kobiety zaczęły mnie zauważać, czy to na ulicy, czy w pracy i wiem, że dosłownie zjadają mnie wzrokiem, co jest miłe. Z żoną dalej seksu brak, ale już nie myślę o rozwodzie, bo stałem się bardziej pewny siebie i wiem, że wcześniej czy później mnie zapragnie i da mi hasło i login do swojej waginy...

Niewiele napisałaś o swoim związku, dlatego trudno mi coś mądrego Tobie doradzić. Jak długo się znacie, kiedy Ci się oświadczył, przypomnij sobie co Cię w nim pociągało na początku znajomości i gdzie się to podziało?  Myślę, że powinniście razem porozmawiać o tym co Was boli i wzajemnych oczekiwaniach. Ważne żeby rozmowa był szczera. Powiedz mu, że współżycie Cię nie pociąga i seks nie jest taki jak kiedyś. Czasami namiętność zostaje rozbudzona na nowo, gdy uprawia się spontaniczny seks w innym miejscu niż zaciszna sypialnia w mieszkaniu. Omówienie tej kwestii przed ślubem jest bardzo ważną sprawą  i pozwoli na uniknięcie rozczarowania jak już będziesz mężatką. Być może dojdziecie do wniosku, że czas się rozstać, bo chemii brak i paradoksalnie będzie to najlepsza rzecz jaka Was może spotkać. Małżeństwo w którym nie ma regularnego pożycia intymnego jest na dłuższą metę bez sensu. Ty będziesz się zmuszała do stosunków wbrew sobie (bo tak wypada, bo jestem jego żoną i muszę wypełnić obowiązek), a On jak nie będzie tego dostawał to będzie się wściekał i robił Ci awantury, być może zacznie nadużywać alkoholu (żeby zapomnieć), ale najpewniej wcześniej czy później zrobi skok w bok, czy to z kochanką, czy z prostytutką. Jeśli jeszcze nie będziecie mieli dzieci, czy wspólnego kredytu hipotecznego, to takie małżeństwo szybko skończy się rozwodem i tylko prawnicy będą mieli z tego pożytek...

No i popieram. Kurczę, lubię facetów, którzy nie załamuja rąk i działają. Życzę Ci powodzenia ZUB.

A w kwestii oziębłości - czy coś Wam mówi powiedzenie "Nie ma zimnych kobiet, są tylko nieudolni kochankowie"?

Nie chcę sie tu wymądrzać, ale generalnie kobiety często nie wiedzą jak fajnie może być w seksie, bo nikt im tego nie pokazał. Pamiętajcie Panowie, że u nas to głównie podniecamy się głową. I jeśli kobieta ma niskie libido, to trzeba zadziałać trochę nietypowo i włożyć więcej wysiłku!!!

owszem można żyć, sama jestem aseksualna i nie potrzebuję.............ból sprawia gdy druga strona z kolei odwrotnie tylko chce seksu..........strasznie boli ze tegoo nie rozumie bo ja czasem muszę nagiąć swą sytuację a on gdy sie odmawia niestety nie do końca to szanuje że nie mogę tego za często robić.....a mogłabym nie robic wcale.........................................................powinnam poszukać pary odwrotnej z aseksualnym męzem nie gejem i spróbowac wymienić sie na mężów może wszystcy byliby szczęśliwi

Trudno mi się wypowiadać. Autor już nie odpowiada więc nic doradzać nie będę. Moge o sobie napisać. Ja nie byłam aseksualna, nawet lubiłam seks.... do porodu. Potem jakby mi się zegar przestawił o 180 st. Moze to wynik depresji poporodowej jaką przeszłam, może hormonów (podobno niektórym kobietom się po porodzie coś zmienia). W każdym razie nie mam awersji do zbliżeń, a podobno to jest kluczowe w ocenie czy to aseksualizm. Jednak seks może nie istnieć... jest to jest, nie ma to niema.... taka obojętność. Żadne mężowe starania nic nie dadzą, przekonałam się.