pęka mi serce ... - Netkobiety.pl

Co ja Ci mogę napiać. Chyba tylko tyle,że jak sama zauważyłaś nie moża nikogo zmusić do miłości.
On się nie zakochał ty wprost przeciwnie te 9 miesięcy to pewnie był czas dla niego ,żeby się mógł przekonać.
On nawet nie zachował się źle, powiedział wpost, dobrze,że już nie ciągnął tego dłużej.

Marzena  - jakbym czytała siebie. Mnie ta niemiła niespodzianka spotkała tydzień temu. Byłam z nim prawie rok. Poinformował mnie, że on totalnie nie może otworzyć się w tym związku. Nie wspomnę o tym że dwa tygodnie wcześniej mówił mi, że jestem jedyna najlepsza i inna mu nie jest potrzebna bo nigdzie takiej jak ja nie znajdzie.
I co i nagle stwierdził że nie może otworzyć się w związku. W moim przypadku wiem że to pic na wodę i że pewnie jakąś inna biedaczkę sobie znalazł.
Było ciężko, bardzo ciężko - z pracy ledwo co do domu przychodziłam. A później wiadomo płacz i pytanie dlaczego kur... znowu mnie to spotyka. Nie jadłam, nie spałam ( niestety tak reaguje na stres co w moim przypadku jest słabe bo i tak jestem dość szczupła ). Po tygodniu jest różnie - czasami wydaje mi się, że jest już ok i że będzie dobrze. Zaczynam patrzeć obiektywnie na związek w którym to JA się zawsze starłam, poświęcałam. Gdzie musiałam prosić go o komplementy i kwiaty - słabe trochę. W ciągu tego tygodnia wypiłam kilka litrów melisy i łykałam jakieś inne ziołowe środki na uspokojenie. Teraz jest w miarę ok ale obawiam się i czuję, że chyba to tylko chwilowe. Udało mi się nie płakać już prawie cały dzień! Staram się nie siedzieć w domu tylko gdzieś wychodzić - nie jest to łatwe ale czasami pomaga. Tak jak piszą inne dziewczyny, pisz, płacz musisz to jakoś strawić. Czasami zajmuje to więcej czasu, czasami mniej.

Czy marne sznase?
Nie wiadomo ale może lepiej,żeby nie wracał.
Jak już raz ktoś odchodzi, trudno jest później wrócić do tego co było i jak było. To już nie to samo.

Serio?

Marzena jak będziesz sobie zadawała takie pytanie i miała nadzieje to najprawdopodobniej wcześniej czy później zwariujesz. Przestaniesz żyć dla siebie. Ty nic już dla tego związku nie możesz zrobić. Teraz to jego kolej o ile on w ogóle chce. A z tego co napisałaś to raczej nie. Może nie było wam pisane, może to nie ten czas, może każde z was ma się czegoś jeszcze nauczyć w życiu i w końcu może będzie wam dane spotkać się za 2,3 lub 5 lat.

Serio.
Nie jestem typem skąpca.
Ani mędrca, niestety
Jeszcze były jakieś buty od Baldowskiego  w necie w międzyczasie i jakieś tam małe firmowe sklepy o nazwach co ich się nie da wymówić.
Nie szpanuję.
Chcę tylko powiedzieć, że zdesperowany facet jest w stanie zrobić bardzo dużo, żeby zatrzymać odchodzącą kobietę.

P.S. A te shorty od Guessa... całkiem ok.

to się zmuś

Boli, boli ale w końcu przestanie.

Bez tych etapów to się nie obędzie.

Juz się chłodno robi to na razie do szafy schowa .

Ale tak sobie myślę,że ten mój to chyba nie był aż tak zdesperowany, trochę był ale mniej i nie myślę o ilości kasy na mnie wydanej. Nic to. Było, minęło

Marzenko, poruszył mnie Twój wątek, bo bardzo mi przypomina moją historię... W dodatku, patrząc na Twój nick, przypuszczam, że jesteśmy rówieśniczkami...

Ja z moim partnerem również tworzyliśmy zgodną parę, miło spędzaliśmy czas, czułam się przy nim swobodnie. Szybko i intensywnie się zakochałam. Ale on, podobnie jak Twój, od początku był ze mną szczery i kilkakrotnie przyznawał, że chociaż bardzo mnie lubi, to nie czuje się zakochany. Ale ja przez kolejne miesiące żyłam nadzieją, że skoro jest między nami tak dobrze, to może któregoś dnia jednak on się we mnie zakocha.

W końcu jednak, po jego kolejnym wyznaniu, że lubi ze mną spędzać czas, ale nie chce mnie kiedyś zranić, bo nie jest we mnie zakochany, zdecydowałam z bólem serca sama zakończyć tą relację.

Trudno mi coś konkretnego Ci doradzić, bo czasem sama ze sobą z trudem sobie radzę. Chcę tylko, żebyś wiedziała, że nie tylko Ciebie coś takiego spotkało i że wiem doskonale co czujesz. Przeżywałam i nadal przeżywam te wszystkie uczucia, o których piszesz - ból, żal, tęsknotę, nadzieję... To po prostu trzeba przeżyć, ale mimo wszystko iść dalej. Życzę Tobie (i sobie) dużo siły!

Tzn, że autorka mu jej nie dostarczyła? A skąd o tym wiesz?

Nie od razu. Przez pierwsze 2 miesiące ja tą znajomość traktowałam z dystansem. Nie byłam podana na tacy. Myślę, że była równowaga. P tym czasie on powiedział, że może lepiej to skończyć, bo on się nie zakochał i nie chce, żebym ja się zaangażowała. I zadziałało u mnie na maksa. Nie zerwaliśmy kontaktu, powiedziałam mu, ze chcę żebyśmy spróbwali, że 2 miesiące to za mało, ze jeszcze wiele moze się zdarzyć. Od tej pory u niego nic się nie zmieniło, a ja brnęłam w to coraz bardziej ... Zbliżyliśmy się do siebie, przyzwyczailiśmy się... Wierzyłam, ze będzie dobrze, że nie będzie chciał tego tracić, że te motylki się pojawią ...

Jakbym czytała o sobie. Trzymaj sie Kochana, jakoś musimy dać radę, ale to tak boli ...

Wszyscy jego znajomi, których poznałam, rodzice, brat, bratowa byli zachwyceni nami jako parą i mną jako jego partnerką. Polubilismy się. Moi z resztą też ...  dlaczego tak musi być... nie mogę sobie z tym poradzić

Cały czas zadaję sobie pytanie, co jeszcze mogłam zobić, co zrobiłam nie tak - w sensie taktyki? Nie chciałam nic udawać, kierowałam się sercem. Teraz nic nie ma sensu. Nie chce mi się rano wstawać ...

Zadawanie sobie pytania co zrobiłaś nie tak lub mogłaś zrobić mija się z celem, bo przeszłości nie cofniesz i nie zmienisz.
Nie zmniejszy- a wręcz zwiększy- to obecnie odczuwane emocje. Choć te trzeba przeżyć do końca.
Najważniejsze to wyciągnąć wnioski.
Napisałaś tutaj jasno jak sytuacja wyglądała - on się wprost zadeklarował na 'nie', Ty mimo to brnęłaś i 'poleciałaś' (na własne życzenie ).
Gdzieś na forum przeczytałam zdanie 'on się nie deklaruje- ja się nie angażuję', bardzo pouczające dla mnie.
A w przypadku, gdy ktoś nie chce, to już w ogóle świadome pchanie ręki w ogień...Bo siłą woli nikogo do uczuć nie zmusimy.

No to teraz trzeba swoje przeboleć..
A że szkoda, no jasne, jak się zaangażowałaś, to szkoda.

Wręcz przeciwnie. Po to tu jestem, po rady, po Wasze opinie, zdanie na ten temat. Czytanie tego bardzo mi pomaga ... ! Wiem, ze macie rację - pozwalacie mi trzeźwo spoglądać na sprawę i nie zwariować!! Bardzo tego teraz potrzebuję, potrzebuję o tym rozmawiać - to jakby umniejsza troszkę ten żal i ból ...

Nie da się tak będąc już zakochanym i nadal się spotykając. Wiem, że to było na moją odpowiedzialność, ja do niego nie mam żadnych pretensji. Rozstaliśmy się bardzo ładnie.

Wiecie, że ja nie chciałam dopuscić myśli, że o się może nie zakochać. Myślałam - jak się może nie zakochać, skoro jest tak fajnie między nami ... myślałam bardziej jak kobieta nie jak facet.  A facet inaczej wszystko odbiera.

No widzisz a on od drugiego miesiaca znajomości mówił Ci,że nie ma motyli.  I dlaczego uważasz,że myślałaś jak facet, myślałaś jak kobieta, pewna siebie, to może trzeba zacząć powoli już wracać do takiego myślenia? Może być fajnie ale z kimś kto w pełni doceni Ciebie jaka jesteś.

Oj, tak , to jest najlepsza rada.

Jak dla mnie rozdrapywanie ran, a on chyba nie wie czego chce. Albo po prostu chce zostać kolegą, a Ty będziesz miała nadzieję.
Oczywiście mogę się mylić, ale pomyśl - przez tyle czasu się nie zakochał to teraz co nagle zmieni zdanie ? No sama nie wiem, z niektórymi Panami nigdy nie trafisz.

On jeszcze wraca bo w jakimś stopniu też tęskni, też mu Ciebie brakuje ale na dłuższą metę to nie zadziała, Ty się zaczniesz wkręcać a on Ci może powiedzieć, że nic nie czuje. Znowu.

Ty musisz sie zastanowić co Ty chcesz a jeśli zgodzisz się na bycie koleżanką,będziesz cierpieć jeszcze gorzej.

Macie rację - dziękuję za odpowiedzi. Bardzo mądrze piszecie ...

Zrobił mi tym spotkaniem niesamowitą nadzieję - a próbowałam się pogodzić z tym, ze to definitywny koniec.
Zaprzeczył sam sobie, bo mówił (zdecydowanie i dosadnie), że mozemy się spotkać na "kawę" na mieście - tak oficjalnie, inne kontakty do niczego nie doprowadzą, tylko mnie skrzywdzą...
Z wielkim żalem próbowałam się z tym godzić ... aż nagle po kilku dniach wysyła mi propozycję wspólnego wieczoru/nocy ... czyli intymnie - tak jak dawniej ...

I znów mam mętlik w głowie ...

Nie mogłam się nie zgodzić, aż podskoczyłam z radości i zaskoczenia (bo w życiu bym się tego nie spodziewała). Miałam nadzieję, że zatęsknił, że mu jednak mnie brakuje, wierzę, że tak jest ... spotkanie udało się bardzo dobrze

Żeby zacząć normalnie życ, muszę zabić tą nadzieję ...

No tak - właśnie tak. Mam wielką nadzieję teraz. Raz już ta nadzieja umarła, a on ją ożywił.

Myślę, że się miota, zastanawia, sam nie wie do końca co zrobić, brakuje mu naszych wspólnych chwil ...

Nie chcę zostać jego koleżanką, chcę być kimś, kim on jest dla mnie ...

Jestem bezsilna, nic już nie mogę zrobić, tylko czekać na jego ruch, ale czy on go wykona ?

Powiedzcie mi jak nie zwariować???
I czy w ogóle mogę miec jakas nadzieje?

Witam Marzena 83

83 rozumiem, ze chodzi o date urodzenia 1983 ? jezeli tak to przeraza mnie to co piszesz! Moja wypowiedz bedzie ostra poniewaz bez ostrego [wulgaryzm] sie nie obejdzie!!
Jak beda dorosla kobieta ponad 30 letnia mozna byc tak niedojrzalym emocjonalnie? jak po pol roku znajomosci ( bo domyslam sie ze po takim czasie stwierdzilas ) ze on bedzie Twoim mezem i ojcem Twoich dzieci, partnerem na dobre i na zle z ktorym spedzisz reszte zycia na ziemi. Wiem ze kobiety w "tym wieku" po 30  lapia sie czego popadnie sadzac ze jak nie te  to juz zaden ( matka natura , nic nie poradzicie). Jak mozna szukac szczescia na zewnatrz w faciecie? Sadzisz ze bedac z nim nagle wszystko sie zmieni? Moim zdaniem za bardzo naskoczylas tego faceta, zrobilas z niego pepek swojego swiata, chcialas go udusic!! A ja bedac jak domniemam w podobnym wieku smiem stwierdzi, ze facet tego nie zniesie!! Nic tak nie odrzuca jak desperacja , ktora widac i to bardzo!! Twoje proszenie sie o rozmowy? Blaganie , plakanie? Przeciez to mialo odwrotny skutek od zamierzonego!!

Masz parcie na zwiazek, to nie podlega zadnej watpliwosci! Piszesz "przyzyczailismy sie do siebie" a powinno byc Przyzwyczailam sie/ uzaleznilam sie. Nie mozesz tak podchodzic!
Facet jak i kobieta nie chce ranic drugien osoby przy zerwaniu , wiec nigdy nie powie Ci wprost ze Cie  nie kocha i nigdy z Toba nie bedzie, dlatego wmysla rozne rzeczy: jestes dla mnie za dobra, nie chce Cie ranic , nie odnajduje sie w tym zwiazku, nie potrafie sie zakochac, znajdziesz kogos lepszego.... lecz trzeba czytac to tak nie ludzac sie NIE CHCE Z TOBA BYC !!! Koniec.

Prawie ze identyczna sytuacja jak u mnie...mozesz przeczytac moj watek "szczesliwy zwiazek z serbem" odszedl bo niby nie wiedzial co czuje i boi sie ze nie zakocha sie tak jak ja tego bym chciala
Znamy sie prawie rok a bylismy raZem 4 miesiace. Pol roku walczyl o mnie potem wkoncu dalam mu szanse... Po trzech miesiacach zwiazku mowil ze potrzebuje przerwy dalam mu ja... Minelo trzy dni napisal ze teskni przylecial w jednym momencie ...dlugo przytulal mowi ze nie moze opisac co do  mnie czuje i tak po pauzie miesiac razem i on wyjechal na urlop wrocil i znowu nie wie co czuje. Pozwolilam mu odejsc mimo ze boli. Po trzech tygodniach znowu wrocil zostal przytulal i mowi ze chce umrzec. Wyszedl i tak kontakt po nim zaginal..minelo dwa tyg. Zmienilam telefon odcielam sie zeby on zobaczyl ze juz nie ma mnie na tacy.MOJA RADA: zajmij sie soba wez sie za sport,idz na zakupy ciuchowe,do kosmetyczki...pokaz mu co stracil ☺ ja w te dwa miesiace co nie jestesmy razem codziennie jestem na silowni biegam cwicze zdrowo jem... Gdzie jak sie rozstalsmy uzalalam sie nad soba patrzylam w lustro doszukiwalam sie wad dlaczego tak zrobil... Zostaw wszystko czasowi. Jak chlopak ma troche oleju w glowie to sie ogarnie ze moze stracic wartosciowa dziewczyne. Oby nie za pozno... Z reguly wiem ze oni chca wrocic gdy jest za pozno. Faceci sa mega dziwni... Chca kobiety o dobrym sercu a gdy ja zdobywaja to nie wiedza co z ta kobieta robic. Chlopcy raczej jest poprawnym okresleniem bo mezczyzni tak.nie robia...

Nie wrzucaj wszystkich do jednego worka mowiac ze kazdy teskni tylko za tym co kobieta ma miedzy nogami. Moja sasiadka wyszla za maz za faceta ktory wczesniej ja pare razy zostawil bo nie wiedzial czego chce a dzis sa 6 lat po slubie. Owszem wielu facetow to swinie i patrza tylko jednego ale nie kazdy.

Wlasnie tak... Ja mam identyczna sytuacje..nie robie zadnych nadzieji zeby sie nie rozczarowac. Puscilam poprostu wolno niech sobie pouklada w glowie co musi jak jest dla mnie pisany to wroci to wroci jak nie to lepiej zeby juz sie nie pojawial w moim zyciu z glowa pelna watpliwosci. Badz silna... Co cie nie zabilo to wzmocni na przyszlosc ☺ bogatsza w przykre doswiadczenia nauczysz sie wiecej na przyszlosc.

Witam, wiem, że długo mnie nie było, ale dużo ostatnio sie działo u mnie ...

Otóż wyniknęła nieprzyjemna sprawa  z moim mieszkaniem - nie mogłam tam przez kilka dni mieszkać. On zadzwonił, opowiedziałam mu co się stało, zaoferował pomoc - czyli mieszkanie u niego i pomoc w rozwiązaniu problemu

No, i przez 3 dni byłam u niego, dał mi klucze... Było super. Po pracy przychodziłam do niego, posprzątałam, zrobiłam zakupy, ugotowalam - a wszystko to unosząc się 2 m nad ziemią ze szczęścia.... tak, wiedziałam, ze to na chwilę i że upadek będzie bolesny ... ale w tamtych dniach postanowiłam żyć chwila...

W piątek za wszystko ładnie podziękowalam i oddałam klucze.

Dzisiaj napisał mi sms z zaproszeniem do kina.... Oddzwoniłam i porozmaialiśmy chwilkę - nie mogłam jechać, bo jestem chora. Przełożyliśmy to na czas jak wyzdrowieję.

Jednak, gdy zaproponowałam , zeby zajrzał dzis do mnie, to powiedział, ze nie, bo nie chce się zarazić ...

Nie rozmawialiśmy o nas w ogole. Ja wiem, że nic się nie zmieniło, widzę to po nim. nie chcę naciskać na niego, to musi przyjść naturalnie (jeśli w ogóle), a nie pod wpływem rozmowy ..

Odniosę się jeszcze do paru wypowiedzi:

I na to dokładnie liczę. Pokręcona Owieczka ujęła to idealnie. Nie wiem na ile to możliwe?- nad tym się zastanawiam.

Hehe, to też jest prawda. Ja pierwsza nie dzwonię, nie piszę, pozwolę mu poszukać tego kontaktu, jeśli będzie chciał. Na razie widzę, że chce utrzymywać kontakt

Rozmawialiśmy o tym. On twierdzi, że zdaje sobe z tego sprrawę. Ma nadzieję, że po fazie motylków zostanie coś co będzie trzymać 2 ludzi w związku do końca życia...a jeśli w ogóle tych motylków nie bylo, to może być trudo.

ad rem Cały czas próbuję się zdystansować, ale jest cieżko, to cały czas jest bardzo świeże, dużo myślę o nim, każda najmniejsza głupia rzecz mi o nim przypomina. Nie wracam do tematu, nie naciskam. Jak się spotykamy, to po prostu chcę, żebyśmy się dobrze bawili, swobodnie i normalnie czuli i zachowywali.

Wspominam dobre chwile - tak na prawdę nie było złych, tylko, że  te chwile nie były idealne (bo nie było tego czegoś z jego strony)
Myślę o tym, że wszyscy w jego rodzinie i wśród znajomych mnie polubili i są bardzo na "tak". Moja rodzina i znajomi polubili jego i też są na "tak". On sam też przyznaje, że dobrze mu ze mną pod wieloma względami, ale nie zakochał się. I tu się pojawia ta bezsilość. I pytanie dlaczego tak się musi dziać? Ja jeszcze nie byłam szczęśliwie zakochana - w sensie z wzajemnością. Nigdy.

On twierdzi,ze "żeby kochać, to najpierw trzeba się zakochać" - co o tym myślicie?

Wiem... próbuję chwytać się ostatniego skrawka nadziei ...to głupie - czasami to widzę, a czasami mnie to uczucie zaślepia .... ehhh

Otóż przedstawię sytuację kogoś mi bliskiego.
Zerwał z kobietą po 7 miesiącach znajomości. Będąc w tak krótkim związku człowiek dopiero co przywiązuje się do osoby, powstaje zalążek miłości. A on powiedział mi później wprost, że jej nie kochał. Była fajną babką, ale to po prostu nie było to - mieli mnóstwo zdjęć, spędzali razem bardzo wiele czasu.
czasami tak bywa.
I przyznaję trochę racji scorpionowi. Otóż - co to jest 9 miesięcy? To nic w obliczu związków 6-letnich, 10-letnich, 20 itd.
Myśleć, że to będzie mąż? Że to ten jedyny? Żyj jak żyjesz nadal, odzwyczaj się od przytłaczających emocji i zdaj sobie sprawę z tego, że ludzie odchodzą szybciej niż przybyli.

Wiem co to znaczy jak Ty kogos kochasz a on Ciebie nie... Ty oddałabyś wszystko żeby było jak dawniej dokładnie jak ja..
Cały czas mamy tą głupia nadzieje żę on zmieni zdanie.. ale jeżeli to dla niego nic nie znaczyło to marne szanse żeby wrócił..

Dzisiaj mam tragiczny dzień. Dół maksymalny. Sama nie wiem co  mam ze sobą zrobić.
Ja chyba popadłam w jakąś depresję. Zwykłe rzeczy są takie trudne do wykonania. Pracę zaniedbałam całkiem, choć jest dość wymagająca. Straciłam jakikolwiek sens. Ta tęsknota mnie zżera od środka. Jestem jak narkoman  na głodzie. Widzę ile różnych błędów popełniłam w życiu, złych wyborów, a może dobrych, moze tak miało być? Zawsze szłam za głosem serca ... teraz sama sobie wytykam różne sprawy.. ehh
Nie wiem co robić, zeby do reszty nie zwariować. nawet nie mam nikogo, kto mógłby mnie kopnąć w 4litery i zmotywować do normalnego funkcjonowania ...

Mógłby mnie ktoś z Was tak porządnie kopnąć? Można nie przebierać w słowach

Nikt cię tu nie będzie kopał.
Normalni jesteśmy.
Ale jak się ku... nie pozbierasz i nie wstaniesz na własne nogi, to Cię dojedziemy.
Wystarczy?

Potrzebujesz czasu, dziewczyno..
Trzymaj się...

o wszystkich, ktorzy Maja zlamane serce, tesknia i pytaja DLACZEGO: takie to wytarte i wyswiechtane, ale ja powiem jeszcze raz: kochani, czas leczy rany. Naprawde. Musicie przez to gowienko przebrnac. Piszcie tu, zelcie sie, krzyczcie....tutaj zostaniecie zrozumieni. Kazdy mial zawod milosny. To boli jak Cholera. Ale przechodzi. Czego wam z calego serca zycze kochani....

Zadzwonił dzisiaj do mnie ... pytał co słychać, opowiedział co u niego ... i tyle. Zwyczajna koleżeńska rozmowa. Rozmawiałam normalnie, byłam wesoła, zartowałam.

Ale serce mi pękało. Płakałam i płakałam nie mogłam się uspokoić po tej rozmowie. Jest mi niedobrze, boli mnie głowa,  Czuję  się tak jak miesiąc temu, od nowa wrócił ten stan ...
wiem,że macie rację, ze należy zerwać kontakt,  bo tylko wtedy jest szansa na uleczenie. Każdej osobie też bym tak doradziła, ale sama na sobie nie potrafię tego zastosować.
Na przykład - na dzień dzisiejszy - gdyby on zaproponował spotkanie, to ja nie jestem w stanie odmówić. Taki mam charakter. Zadręczyłabym się. Wmawiałabym sobie, że gdybym się zgodziła, to mogłoby być inaczej, może coś by się zmieniło itd. ... wiem, ze to głupie, ale tak mam

No właśnie ...