Miłość jako Klątwa??? Czy ja się kiedyś uwolnie?? - Netkobiety.pl

Mówisz że to Syndrom? być może nie twierdze że jest to nie możliwe jak wiekszośc rzeczy na tym świecie, ale w moim odczuciu będe żył w cieniu dalej ponieważ:
A: Widywać się z nią będe gdyż mamy dziecko, i ona puki co zmuszona też jest ze mną się widywać niby nie chciała, ale chciała?Sam tego nie kumam, tak chodzi o sądowne widzenia więc mam problem...
B: A skoro się będe z nią widywał czy cokolwiek mi pomoże? owszem zakładam że poznam kobiete która zrzuci ten nieszczęsny urok, albo pójde do wróżki odprawić czary Voodoo...
C;Z drugiej strony, Ja nie chce na siłe przerywać uczuć? Znasz kogoś kto przy zdrowych zmysłach jeśli kocha,kochał i nie zamierzał tego przerywać chciałby dalej się od tego uwolnić? Ja nie bardzo chciałbym...bo chciałbym żeby Ona była taka jak dawniej, żeby zrozumiała że się myliła, i że byłem właściwą osobą, ale wszelkie rozmowy na ten temat nie dadzą nic ciekawego bo się ze mną po droczy i powie że Ją męcze pytaniami a sama jest temu winna, przy czym uprzedzałem Ją gdy byliśmy razem, że Jeden za wszystkim, wszyscy za jednego i ja swoje trzymam jak widać czy mi się to podoba czy też nie. Więc znałem siebie i nie sądziłem że spotka mnie rozstanie.
Więc chciałbym Ją kochać nie przerywać moich uczuć, ale zarazem nie chce żyć nadzieją że cos jeszcze będzie patrząc kolejny raz jak mnie rani a ja się męcze i męcze i to tylko mnie pogłębia w tym że to takie proste nie jest jak dla innych.

Ale też odpowiem na twoje pytania:
1.Nowością jest dla mnie że mam dziecko bo sam w to wątpiłem że będe mieć, ale mam. I chciałem być tatą żyjącym w normalnej rodzinie związku, to miało być normalne...i co kolwiek nowego nie da mi ukojenia? Już staram się robić nadgodziny w pracy nie dla kasy tylko po to aby czas szybciej mijał i żebym miał zajęcie, szukanie czegoś dodatkowego owszem wchodzi w gre ale to i tak nie będzie tym co ukoi mój ból, moją dusze bo problem nie zniknie i wiem to na 1000%...
2.Własnie dobrze gadasz zajęcia cały czas, jestem typem osoby która musi wstać rano i do momentu pojscia spać musi cos robić, zazwyczaj powinno być tak że w dzien praca a po południu ukochana osoba, a nowej prędko nie będzie bo każdą zranie tym że będe kochał tamtą i one o tym wiedzieć będą na bank bo im powiem i cały czas mowie gdy do mnie trafiają, plują się i im się nie dziwie, normalne to nie jest...Ale co zrobić, muszą być mocniejsze niż moje argumenty i bardziej przekonujące że mnie kochają, a same słowa to nie wszystko są do niczego po prostu...
3.Lek psychiatra? Konował a ja na kanapie leżący i gadający jaki to jestem nieszczęśliwy daj pan proszek odpłyne w zapomnienie. Da lek i co? będe szybciej zasypiał? Albo co gorsza da mi cos na amfie czy amfo podobne i wpadne w uzależnienie, dodam że nie moge schodnąć bo skończy się to czymś strasznym dla mnie że w szpitalu mi nie pomogą, a takie leki odchudzająco działają wiem, bo zwykłe na uspokojenie te na ziołach na mnie działają w ten sposób a i zwykle też i rzadko biore bądź biore takie ktore nie powodują dużych zmian, a ja chce żyć....chociaż nie chce się męczyć...

Czy wyjde z tego i będe szczęśliwy? Wiesz, moge mam determinacje silną w sobie już nie raz dawała mi siłe, ale wiem po sobie że pewne rzeczy muszą być częścią naturalną życia w relacjach z ludźmi, nie chce się wymuszać na siłę po to aby uspokoić siebie widząc w tym skutecznosć ale wiedząc że jest to niemoralne chociaz druga strona zlego w tym nie widzi...

Jeszcze raz dziękuje za podpowiedzi, myśle ze nie bawem będe relizować swoje plany jesli nie wypalą powstaną nowe do skutku, ale boje sie dnia kiedy totalnie sie załamie i zostane sam i nie wiem na kogo zwale wine? Na siebie? na ludzi? na moją eX? na to że się nie udało? A gdybym się załamał i to było tak silne, to mam nadzieje że milosc do dziecka da mi siłe aby jednak miał dla niego cel w życiu dalej niż skonczył męki, bo są okropne.
Łatwiej przechodzi mi ból fizyczny niz psychiczny i ten drugi nie daje za wygraną, ale Ja tez sie nie poddaje...

Każdy ma swoje uczucia jakie ma, czy sie ma lat 15ście czy 30ści to bez znaczenia, każdy może kochać tak samo prawda? Może i w twojej ocenie odczuwam emocje jak nastolatek, bo co? Jako dorosły powinien nie narzekać i powinno mi to latać koło d*py? chciałbym znać rozwinięcie tego, albo i nie bo szkoda na pisanie z kimś dla Ciebie kto nie jest na poziomie czyż nie???

Zajmuje się cały czas i sobie dałem spokój, ale jakbyś czytał uważniej to byś wiedział, że Ja jestem zmuszony do jej oglądania i chodzenia nawet na chatę...niestety,ale już mniejsza o to. Przecież cały czas prowadze swoje życie, nie rozpytuje jej co robi od pon do niedzieli o tej i tamtej godzinie, nie ingeruje w jej prywatnosc do tego stopnia, po prostu sznuje jej decyzję z którą się nigdy nie pogodziłem i nie potrafię choćbym chciał, i to nie jest kwestia kaprysu czy silnej woli? Bo mam dużo silniejszą wolę której byś mi zazdrościł do czego jestem zdolny i co potrafie osiągnąć czego sam byś pewnie nie podołał. Ale mniejsza o to, chodzi o coś zupełnie innego czego sam nie rozumie i jak bedzie trzeba zwróce się do speców od uczuć czyli kościoła...tamci wiedzą chyba najlepiej nawet jakby ktoś miał brzydkie myśli o tym jakie ich życie jest. Ale może i jest ale z pewnością może posiadają wiedze, której zwykłym ludziom brakuje. A jak nie oni to już nie wiem....

Jakby Tata np. jakiegoś znanego ci aktora wyglądał bliźniaczo jak sam aktor jego syn, miałbyś wątpliwości, że to nie jego tata? Pewnych rzeczy nie trzeba udowadniać, żeby wiedzieć jaka jest prawda czyż nie? Zresztą te pytanie jest dla mnie bezsenssu i wolałbym żeby nikt nie pytał o to już.