nadzieja na spotkanie? - Netkobiety.pl

Widać jemu pasuje tak jak jest.

Niewiele mozesz w tej sprawie zrobic. Albo sie pogodzic z tym jak jest (co i tak wczesniej czy pozniej doprowadzi do glebokiej frustracji) albo sie z nim pozegnac.

Lepiej nie mowic, bo wtedy on moze sie zmobilizowac na sile, a za jakis czas znowu bedzie to samo. Wycofaj sie po cichu, jak mu zalezy to ogarnie temat.

Z całym szacunkiem ale jak facetowi zależy to przez 3 lata spokojnie zmobilizowałby się do podrozy na drugi koniec Wszechswiata, a nie tylko 400 km.

To jaki sens miałaby propozycja spotkania w połowie drogi?

wy jesteście parą czy koleżeństwem? Bo nie kapuje

Powiem Ci z własnego doświadczenia,że kiedyś miałam bardzo podobną sytuację do Twojej.To trwało 1,5 roku.Myślałam,że łączy nas coś wyjątkowego,ale odkąd dowiedział się,że nie przeprowadzę się do jego miasta,bo nie mogę to sam zerwał kontakt.A spotkanie obiecywał mi całe 1,5 roku,tylko zawsze miał mnóstwo wymówek i nigdy do spotkania nie doszło.

Masz rację. Wymuszone spotkanie nic nie da. Wydaje mi się, że skoro On sam obiecał spotkanie autorce to nie będzie miał problemu z określeniem się czy chce, a jeśli tak to mniej więcej kiedy. Jakby nie patrzeć to od 2,5 roku trzyma "przy" sobie kobietę, która nie wie na czym stoi. Zakładam, że od tak długiego czasu są wobec siebie uczciwi i lojalni więc trzymanie przy sobie drugiego człowieka w niepewności jest nie fair. Sama autorka napisała "ile można czekać?", więc ciągnięcie tej znajomości przez kabel Jej nie usatysfakcjonuje. Autorko, jeśli nie zaczniesz z nim rozmawiać o konkretach to będziesz jeszcze długo czekać.

Jasne, że będzie ciężko, ale lepiej zrób to teraz, a nie za kolejne dwa lata.

Dasz radę!!!

Szczerze, w życiu bym nie mogła czekać tyle czasu, aby spotkać się z facetem.

Czekałam na faceta 4lata, nie przyjechał, chociaż miał swój samochód, pieniądze i dzieliło nas 300km. Z upływającym czasem coraz bardziej cierpiałam.
Wiem, że to trudne, bardzo. Jednak najlepszym lekarstwem, jest zerwanie kontaktu.
Wracając do mojej sytuacji, dosyć niedawno dowiedziałam się, że utrzymywałam kontakt z człowiekiem, który podawał się w sieci za zupełnie inną osobę.
Jeżeli ktoś ma możliwość, chęci, czas aby wejść do autobusu i przyjechać a tego nie robi to warto się zastanowić nad dokładnym przeanalizowaniem tej znajomości.
Nie warto i jeszcze raz ne warto! Szkoda czasu.

Też miałam miękkie serduszko i co mi z tego przyszło? Ból i łzy.
Do teraz zadaje sobie pytanie, jak mogłam stracić tyle czasu dla człowieka, który potraktował mnie jak internetową przygodę?
Tak mi zależało, że to ja wiele razy proponowałam przyjazd do niego i co, ciągle słyszałam jakieś wymówki.
Taka relacja potrafi tylko zniszczyć człowieka psychicznie, nic więcej.
Pamiętam jak miałam później ciężko odnaleźć się w realnej relacji z mężczyznami. Nie umiałam poważnie się zaangażować chociaż tego pragnęłam, czuć się wreszcie kochana, przytulana, całowana. Wciąż wszystko kręciło się wokół mojego wirtualnego przyjaciela. Non stop obiecywał, jednak nie dotrzymywał słowa i tak przez 4lata. Mieliśmy plany aby razem zamieszkać, mieć dzieci itd. K**wa do tej pory się zastanawiam czy on miał w ogóle serce.
Później zaczęło się psuć, wypalać. Pojawiły się inne kobiety, oczywiście ponownie z internetu. Wymiękłam.
Skończyliśmy znajomość, do tej pory cisza. Niestety od czasu do czasu pojawią się wspomnienia i blizny się uwidaczniają. Ale z czasem ból jest coraz mniejszy a ja jestem szczęśliwsza. Obecnie jestem w 9miesięcznym związku i nawet nie zdajesz sobie sprawy jak kto fajnie tkwić w zdrowej, szczęśliwej relacji.
Pamiętaj to wszystko zależy od Ciebie,to Twój wybór.
Wiem, że ciężko jest przekreślić tą osobę. Znam to cierpienie, jednak warto.