Obowiązek szkolny - tak czy nie? - Netkobiety.pl

Uważam, że obowiązek szkolny powinien istnieć, ale trudno mi powiedzieć, do którego roku życia. 16?
Czas spędzony w 2 i 3 klasie liceum uważam za całkowicie zmarnowany, szkoła bardzo przeszkadzała mi w rozwijaniu się, przygotowywaniu na studia i gdybym mogła, zrezygnowałabym z liceum. Poza tym z ręką na sercu moge powiedzieć, że w LO nie nauczyłam się niczego przydatnego, nawet języki (a bylam w klasie humanistycznej) były na kiepskim poziomie. Tak naprawdę moja edukacja oswiatowa zakończyła się na gimnazjum, potem było tylko wytrwanie do matury.

Jak dla mnie wielkim błędem była likwidacja liceów profilowanych, sama takie kończyłam i jak dla mnie świetna sprawa jest zawód i jest matura.

Ja uważam, że należałoby najpierw znieść gimnazjum i wrócić do podstawówek ośmioklasowych. Z tymże obowiązek szkolny należałoby zdepenalizować, czyli edukacja staje się bardziej prawem, przywilejem obywatela niż obowiązkiem. Nie ma czegoś takiego że delikwent kładzie sobie lachę na szkołę, przyjeżdża policja i zaciąga go tam siłą bądź nakłada karę na rodziców. Nie chcesz gościu chodzić? 50% ponad nieobecności na zajęciach=wywalenie ze szkoły. Skończyłoby się przepychanie na siłę osób które i tak nic nie wnoszą a szkodzą. Szkodzą nie tylko sobie ale i atmosferze w klasie.

No właśnie mogę ale nie muszę. Rodzice mogą np uważać, że np szkoła bardziej zabije kreatywność i talent ich dziecka niż wzmocni, chociażby dlatego W takim wypadku rodzic zrzeka się pisemnie prawa swojego dziecka do nauki w szkole i od tej pory jest już pod opieką rodzica. Może go kształtować w sposób uznany za najbardziej adekwatny.

To fakt, niestety szkoła zabija kreatywne myślenie. Tylko może tutaj dałoby się coś zmienić? Już na studiach miałam zajęcia, które naprawdę dobrze uczyły np. pracy w grupie, komunikacji z ludźmi, kreatywności itp. Dlaczego tego samego nie dałoby się wprowadzić do szkół? No bo nasza praca w grupach w liceum i niżej polegała na tym, że dostajemy zadanie i "róbta co chceta", tylko zadanie ma być wykonane. Kończyło się na tym, że jedna lub dwie osoby robiły, a reszta się pod tym podpisywała. To niestety nie tak ma wyglądać. Jestem ciekawa kiedy zacznie się wprowadzać do szkół jakieś realnie przydatne umiejętności, np. naukę programowania. Chociaż czytałam, że w niektórych szkołach eksperymentują z takimi lekcjami. Na moich jakże humanistycznych studiach też miałam zresztą jakieś podstawy i choć to był tylko HTML i CSS, to ogólnie fajny mieli pomysł. Do tego obsługa programów graficznych i coś tam się wyniosło przydatnego. Przydatne są też zajęcia z praktykami, którzy np. mają własne firmy. Nauczyciel może sobie wykładać teorię, ale on nie ma pojęcia jak to wygląda od strony praktycznej. Od praktyka zawsze usłyszymy więcej pożytecznych rad. Dlaczego tak nie mogą wyglądać chociażby podstawy przedsiębiorczości? A na polskim nie da się przemycić jakiejś wiedzy praktycznej np. z copywritingu? Dużo osób nawet nie wie jak sporządzić dobre CV, a tego przecież nie problem nauczyć. To niby nie jest wiele, ale daje dzieciakom większe szanse. A nie jakiś tam przymus dla przymusu i zero w zamian.

Nie mówię że tak nie bywa oczywiście tak może się zdarzyć, jednak co do zasady: kto lepiej zna swoje dziecko? Rodzic, który wychowuje je od dziecka czy nauczyciel, dla którego w momencie przyjścia do szkoły takie dziecko jest zupełnie nowe i obce? Raz - minie trochę czasu zanim pozna jego mocne i słabe strony. Dwa - nawet jeżeli byśmy wzięli nauczyciela o jak najszczerszych chęciach, on nie jest w stanie zaproponować mu zmodyfikowanego trybu nauczania, dostosowanego do jego tempa i umiejętności, rozwijającego jego talenty. Nie na 45-minutowej lekcji przy dwudziestu kilku osobach w klasie.

Nie absolutnie nie. Rodzic rzadko kiedy ma predyspozycje i zaplecze by uczyć swoje dziecko. Jednak podam ci chociażby autentyczny przykład mojej siostry: uczęszczając do podstawówki chodziła również do szkoły muzycznej na lekcje gry na pianinie, oczywiście po swoich normalnych zajęciach. Wszystko było dobrze do czasu kiedy o szkole muzycznej nie dowiedziała się Pani Dyrektor podstawówki mojej siostry. Od tamtej pory siostra miała tak ustawiany plan, że zajęcia były na styk, a trzeba było przecież przejść z jednej szkoły do drugiej. Samochód odpadał, miała go mama, ale niestety musiała pracować, więc prowadzał ją tata piechotą. Czy deszcz czy śnieg, czy ciemno czy ponuro, trzeba było dzieciaka prowadzać. Czasem nawet wcześniej zwalniać ze szkoły, bo by nie zdążyła. Wszystko z powodu osobistych zatargów i antypatii obu Pań.

Wnioski:
1. Są talenty dla których w klasycznej szkole nie ma miejsca i nie jest w stanie ich rozwinąć.
2. Klasyczna szkoła często koliduje i przeszkadza w rozwijaniu nietuzinkowych umiejętności.

Natomiast jest też wiele talentów które są nietuzinkowe a nie wymagają wbrew pozorom pomocy wyspecjalizowanego mentora, przykładowo talent do pisarstwa czy rysunku jak najbardziej może być rzeźbiony metodą prób i błędów, pod czujnym okiem rodzica.

Program nauczania już swoją drogą, bo chyba rzadko kto uważa go za świetny, przydatny i potrzebny.

Nadal mam mieszane uczucia co do obowiązku edukacji. Z jednej strony są przecież osoby dla których może być krzywdzący, bo nie mogą się rozwijać tak jakby chciały i siłą rzeczy marnują kilka lat życia. A z drugiej strony można wymieniać przykłady osób, gdzie stosowanie takiego przymusu może być jakoś tam uzasadnione. Tylko tak czy tak komuś nie będzie się podobało. Mnie osobiście jakoś bardzo to nie przeszkadza, bo na szczęście szkoły mam już za sobą, ale żałuję, że musiałam się tyle nakombinować.

cslady ale ja rozumiem, że mówisz o okresie po szkole podstawowej czyli po 8 latach nauki obowiązkowej tak

Tak, mówię po tych 8 klasach podstawówki. A co do całkowitej wolności wyboru (nawet w podstawówce), to rzeczywiście pięknie brzmi, ale chyba kiepsko by wyszło w praktyce. Dzieci przecież nie są winne temu, że nie mają dobrych rodziców.

No świetne, nie uważasz że człowiek ma prawo decydować o tym co chce robić w życiu? To że ktoś ma talent nie oznacza że ma ochotę robić akurat to, a nie ma nic gorszego niż robienie czegoś "bo rodzice tak sobie wymyślili". Przy wypaleniu zawodowym ( a do tego prowadzi robienie czegoś na siłę) żaden talent nie pomoże.

obowiazek edukacyjny powinien obejmowac WSZYSTKIE dzieci do momentyu skonczenia edukacji podstawowej oraz sredniej (a jaka ta srednia, to juz wybor ucznia). Dzieciak po skonczonej podstawowce, czyli 14 latek jest calkowicie nieprzygotowany do zycia zawodowego.

LO przygotowuje do studiow. Jeśli ktoś chciałby zakonczyc edukacje na szkole sredniej, to lepiej dla niego chyba byłoby skonczyc jaka szkole zawodową, albo LO profilowane.

Snake, wybor szkoly sredniej zalezy od tego, czy chce sie na tym etapie zakonczyc edukacje czy ksztalcic dalej. Liceum jest przygotowaniem do studiow, samo w sobie daje jedynie wiedze ogolna. Wiec wybierac je powinny osoby zdecydowane na dalsze ksztalcenie. Chociaz o ile sie nie myle, po technikach tez mozna isc na studia.

natomiast po 8 klasach podstawowki czlowiek jest jedynie cytaty i pisaty z podstawami liczenia i znajomoscia nibynozek:)

Ale ta opłata nie jest jakaś strasznie wysoka, bo to tylko 30 godzin, a dodatkowo ci kandydaci, którzy potem przyjdą do nas na studia jeszcze tę opłątę mają zwracaną. Jest to kurs stosunkowo krótki, ale intensywny i daje znakomite efekty. Podobnie było z zajęciami wyrównawczymi. Jeden semestr wystarczał, żeby nadrobić stracone 4 lata. A wcześniej przychodzili do nas (dział nauczania i spraw studenckich) wykładowcy załamując ręce i pytając co oni mają robić jak nowi studenci nie znająd podstaw matematyki, a przyszli na kierunek gdzie zachwilę zaczynają się laborki, a bez podstawowej wiedzy matematycznej to nawet wejścia do laboratorium nie ma.

Liceum przygotowuje do studiów? Ha, ha, nie przygotowywało do studiów za moich czasów, a teraz to już na pewno. Chyba, że macie na myśli studia typu "zmarnuj kolejne 5 lat i powiększ grono bezrobotnych". Na każde inne studia za moich czasów poziom LO, to było zdecydowanie za mało. Każdy kto miał ambicję dostać się na porządne studia najpóźniej od 3 klasy liceum zapierdzielał na ostre  korki.

Snake, jakos przepasci pokoleniowej miedzy nami nie ma, pare lat najwyzej, ale ja tez skonczylam LO i ono przygotowalo i mnie i moich kolegow z klasy do studiow. W duzej wiekszosci z nas i bez korkow. To chyba nie od samego statusu szkoly zalezy a od grona pedagogicznego no i samych uczniow. Przeciez nie pisalam, ze do LO winien isc kazdy jeden uczen po podstawowce, tylko jednostki swiadome, co ich czeka dalej. I przygotowane na porzadna dawke toerii, ktora musza posiasc aby zdac egzaminy na studia. Jesli ktos o niklym zainteresowaniu teoria a wiekszym praktyka wybiera LO zamiast technikum albo zawodowki, to nawet korki mu nie pomoga. LO nie jest dla kazdego i nie powinno byc.

Sa u nas licea zawodowe - to cos w polaczeniiu zawodowki i liceum, sadze, ze dla tych nie do konca zdecydowanych co dalej, to moze byc dobry wybor. Moja corka wlasnie o czyms takim powaznie mysli.

rozumiem, wskazujesz na kilka czynników:
1. program nauczania
2. motywacja młodego człowieka
3. baza, którą posiada

taki wniosek mi się nasuwa - dostępność większa (szkolnictwo średnie i wyższe) poziom niższy ...
ja kompletnie nie rozumiem jak może nie być matury z matematyki, zdecydowanie powinna obowiązkowo razem z językiem polskim, językiem obcym plus pozostałe przedmioty do wyboru

Tu chodzi o to, żeby młody człowiek miał WYBÓR, a nie że musi zakończyć edukację po podstawówce (licząc te 8 klas, a nie 6). Nie trzeba niczego zapewniać, bo jeśli ktoś się zdecyduje na taką opcję, to jest jego sprawa i widocznie ma jakiś pomysł na siebie. A jeśli nie, to może się dalej uczyć, droga wolna.

A ja nie rozumiem po co komuś w ogóle matura w takim kształcie jak obecnie. Ja bym zrobiła na koniec taki duży egzamin ustny jak są na studiach i wtedy można realnie ocenić jaką ktoś ma wiedzę. Tylko podejrzewam, że zdawalność byłaby kiepska. No teraz trzeba być jakimś totalnym leniem albo idiotą, żeby nie ustrzelić tych 30% na poziomie podstawowym. Nie mówię oczywiście o jakichś czynnikach życiowo-losowych na które dziecko nie ma wpływu.

Dużo in_ka bardzo dużo zależy od nauczyciela jaki ci się trafi. W liceum trafiła nam się straszna matematyczka, niby wiedzę miała, ale totalnie nie umiała jej wykładać innym. Wracaliśmy często do domu ze szkoły około 19:00 po potrójnych fakultetach z matmy, wycieńczeni, zmęczeni i nie rozumieliśmy nic. Koleżanki i kumple jeszcze wieczorami śmigali prywatnie na korki żeby się douczać. Ja płakałem wręcz bo na próbnych balansowałem na granicy zdawalności a przecież nigdy wcześniej nie było z matmą problemu. Mówiłem do siebie wręcz: „Ku*wa, ja nie zdam tej matury, ale będzie wstyd „ W końcu mama ze mną przysiadła, dwa tygodnie przed maturą. Miałem to szczęście, że studiowała geodezję, więc siłą rzeczy matmy trochę umieć musiała Wieczór w wieczór, jak tylko mama wróciła z pracy, siedzieliśmy i rozwiązywaliśmy zadania maturalne. Tak przez 14 dni. Efekt? 79% na maturze z matematyki co było dla mnie wynikiem nader satysfakcjonującym

Jeśli padały tu propozycje zakończenia etapu obowiązkowego, to chyba odnośnie systemu 8 klasowego. Byłego ale patrząc na zapowiedzi PiS może i przyszłego Odnośnie wieku rozpoczęcia pracy, to jest to kwestia czysto umowna. Owszem dziś jest taki system wychowania i kształcenia, że 12 latek jest bezradnym dzieckiem. Za czasów mojego dziadka było inaczej. Kiedy miał 12 lat, to usłyszał od ojca, że jest już wystarczająco duży aby opuścić rodzinny dom i zacząć utrzymywać się samemu Co też dziadek uczynił O ile wiem skończył obowiązujące wówczas 3 czy 4 klasy szkoły podstawowej nabywając umiejętności czytania, pisania i rachowania. Potem zajął się pracą i .... dalszym kształceniem zawodowym, ponieważ mam jego liczne dyplomy ukończenia różnych kursów zawodowych. Mając lat 30 był dość majętnym facetem z własnej pracy. Wiem, wiem, to było dawno temu, a teraz dzieci są takie biedne...

Bardzo mozliwe Snake, ze skoro emerytom cofna ten wydluzony wiek pracy, to trzeba bedzie malolatow skierowac do roboty, bo ktos te dziure w budzecie bedzie jednak musial zapchac zeby na dziadkow zarobic:)

Niby tak, mógłby nauczyć się systematyczności, odpowiedzialności czy szacunku do pieniądza. Myślę że roznoszenie ulotek byłoby całkiem na miejscu. Z drugiej strony takiego dzieciaka nie należy też zbytnio przeharowywać. Zdąży zniszczyć sobie zdrowie do 67. roku życia

Patrz in_ka, nie wpadłbym na to

zgadzam sie, ale dorabianie to nie full etat i zarabianie na siebie. Dorabianie moze spokojnie isc w parze z dalsza edukacja. I tak wlasnie jest u mnie i generalnie w krajach tzw. Zachodu. Dzieciaki pod koniec gimnazjum przescigaja sie w lapaniu jakiejs pracy na wakacje. Zeby sobie np. na ksiazki do liceum zarobic albo na wyjazd jakis z kumplami albo po prostu odlozyc i miec.

Mussuka, nie wiem jak inni, ale ja po ośmiu klasach podstawówki miałam dosyć rozległą wiedzę z nauk humanistycznych (polski, historia), przyrodniczych (geografia, biologia, chemia), ścisłych (fizyka, matematyka), społecznych (wiedza o społeczeństwie) oraz związanych ze sztuka ( plastyka, muzyka). A na pewno na poziomie dużo wyższym niż dzisiejsi absolwenci gimnazjów, a często i liceów. Tym bardziej przy dzisiejszych okrojonych programach nauczania. Nie wiem, czy wiecie, ale obecnie uczeń liceum, w klasie o profilu ścisłym" (czyli mat-fiz) na na przykład historię tylko w pierwszej klasie. Tak samo geografię, biologie i chemię... To trochę kpina z nazywania tego kształceniem ogólnym...

Mussuka nie chodzi mi tu o prywatne uczelnie. Prywaciarze zawsze byli są i będą. Chodzi mi o wszystkie uczelnie z napisem "Państwowa...." w nazwie. O uczelnie gdzie możesz iść się zapisać, gdzie są egzaminy wstępne albo ich nie ma, gdzie nie płacisz czesnego, bo chodzisz na dzienne. To wygląda tak jakbyś po prostu poszła do następnej szkoły. Te szkoły przyjmują praktycznie wszystkich, nie ma jakiś wygórowanych kryteriów.

Wiecie co, wszystko fajnie, tylko co taki młody człowiek ma w głowie? Pomijając jednostki nieprzeciętne, wielu młodych ludzi nie wychodzi myślami dalej niż na tydzień naprzód i wyjdzie taki z założenia a po co mu szkoła, a potem będzie płacz, no i dobra, niby pretensje może mieć tylko do siebie, tylko czy to o to chodzi? Nie bez powodu pełną zdolność prawną nabywamy w wieku 18 lat, bo nie oszukujmy się ludzie w wieku lat nastu mają różne dziwne pomysły i zwykle człowiek po 20 się puka w czoło na myśl o tym co wyprawiał w wieku lat nastu. No i kwestia tego ile razy młody człowiek zmienia swoją koncepcję na życie...

Dwie rzeczy. Zniesienie egzaminów na studia i pieniądze jakie uczelnia dostaje za każdego studenta. Stąd nawet ekskluzywnym państwowym uczelniom zaczęło się opłacać przyjmować baranów jak leci, a z drugiej strony nawet jakby nie chciały to straciły realne narzędzie weryfikacji wiedzy kandydata na studia. Ilość punktów z tej żałosnej matury nie jest żadną informacją. Przepuszczanie przez uczelnię jak największej ilości studentów stało się po prostu dobrą metodą dojenia systemu. Jakość powstałych magistrów nie ma w tym żadnego znaczenia...

Na zachodzie może tak jest ale nie u nas. To jaki od jakiegoś czasu powstaje w Polsce model młodzieży, to jest już dramat. Mam wiele przykładów takich jak mojej ciotki, która stara i schorowana nie mogła znaleźć jakiejś dziewczyny, która umyje jej za pieniądze okna. Szukała wśród znajomych, sąsiadów i nic. Wręcz obraza jak może proponować coś tak uwłaczającego. W końcu znalazła się kobitka z Ukrainy, umyła, posprzątała. Jej pieniądz nie śmierdział. Czy to taki czasy, że nastolatkom mniej ujmy przynosi zrobienie loda staruchowi za stówkę niż umycie okien za tą samą stówkę? Może i tak, to pierwsze zajmuje mniej czasu i tak nie męczy...

Słyszałam, że w Warszawie można za 30 zł wypożyczyć na 24 h robota, który myje okna (coś a la Roomba). Tylko on raczej same szyby umyje, ale zawsze to jakaś opcja.

A co do wybrzydzania, to wystarczy poczytać sobie forum. Kraj jest zły, nie można znaleźć pracy, wszędzie tylko znajomości i znajomości. A w miarę jak delikwent więcej postów napisze, to wyraźnie widać, że ta praca nie, tamta poniżej kwalifikacji, tej nie będzie wykonywał, bo niezgodna z wykształceniem, w innej za duży stres itp. Nie wiem czy śmiać się czy płakać. Praca jest, ale jak ktoś ma zamiar wybrzydzać, to delikatnie mówiąc jego problem. Trzeba było się uczyć przydatnych rzeczy, za które pracodawcy chcą płacić.

Tu gdzie mieszakm takze jest prawo edukacji w domu do 16-tego roku zycia. Sa rodziny, ktore ucza razem , w grupach swoje dzieci. Uwazam,ze szkolnictwo daje wiecej szkody niz korzysci. Ja mam traumy ze wszystkich szkol gdzie nie bylo sprawiedliwosci, ciagle wymagania i zero chwalenia, wyzywanie sie na uczniach, przez co szkole snilam jeszcze pare lat wstecz jako horror. W dzisiejszych czasach z takim dostepem do informacji mozna wiecej waznych rzeczy sie dowiedziec niz niepotrzebnych w szkole. Prawda jest ,ze edukacja szkolna wypacza indywidualnosci (generalnie), powinny istniec szkoly, gdzie kazde dziecko mogloby rozwijac swoje zainteresowania, talenty a nie rowno pod kreske byc dobrym ze wszystkiich przedmiotow. To jest chore. Jestem przeciwna szkolnictwu w takiej formie w jakiej jest obecnie. A dzieci powinny miec swoje dziecinstwo jak  najdluzej bo potem juz ciezka praca ich czeka.