List do mojej nieznanej najukochańszej... - Netkobiety.pl

Leszek292 napisał/a:

Ja nie piszę artykułu prasowego aby zachowywać stylistykę i nie zrobić błędu stylistycznego czy zachować interpunkcję tylko jestem na forum gdzie szybko klikam nie nadążając często na odpisywanie na posty innych osób.

No wiesz, piszesz do swojej Ukochanej niezły elaborat, a nie masz czasu by stosować interpunkcję? Stawianie przecinków to takie czasochłonne zajęcie?

Iceni napisał/a:

Leszek292 napisał/a:

Ja nie piszę artykułu prasowego aby zachowywać stylistykę i nie zrobić błędu stylistycznego czy zachować interpunkcję tylko jestem na forum gdzie szybko klikam nie nadążając często na odpisywanie na posty innych osób.

No wiesz, piszesz do swojej Ukochanej niezły elaborat, a nie masz czasu by stosować interpunkcję? Stawianie przecinków to takie czasochłonne zajęcie?

Tak bardzo się śpieszę aby ją znaleźć,że nawet na to nie mam czasu.Sama zasugerowałaś mi,że czas ucieka więc korzystam z Twojej rady a poza tym mam w Tobie swoją korektorkę więc nie będziesz bezrobotna przy mojej pisarskiej płodności...

piekny_nick napisał/a:

Twój target to piętnastki rozanielone po przeczytaniu "samotności w sieci" czy tam innych romansów dla nastolatek?

Nie gadaj, przecież każdy facet w średnim wieku marzy o młodej kobiecie Im młodsza tym bardziej podbudowuje jego ego... tzn. poczucie jego własnej wartości ;P

Jak ja się zakochałam w mężczyźnie który tak do mnie pisał,mówił.Okazywał uczucie na każdym kroku.
Nie znaliśmy się długo a teraz? Od tygodnia się nie odzywa:(
Dzwoniłam,pisałam sms i nic. Przestałam,nie będę się narzucać.
Boli jak cholera.
Jednak samotność mniej boli niż odrzucenie:(

Zapomniałam się przywitać. Jestem tu nowa więc witam wszystkich:)

Ori1 napisał/a:

Jak ja się zakochałam w mężczyźnie który tak do mnie pisał,mówił.Okazywał uczucie na każdym kroku.
Nie znaliśmy się długo a teraz? Od tygodnia się nie odzywa:(
Dzwoniłam,pisałam sms i nic. Przestałam,nie będę się narzucać.
Boli jak cholera.
Jednak samotność mniej boli niż odrzucenie:(

Zapomniałam się przywitać. Jestem tu nowa więc witam wszystkich:)

Witaj Ori.Widocznie z jego strony nie była to miłość a pragnienie,pożądanie lub zauroczenie,które szybko u ludzi przemija.Świetnie to wczoraj opisał w swoim poście Tomek.Poprostu przestał on doceniac Ciebie jako osobę,która dzieliła z nim swoje życie.Miłość rodzi się latami a to co często ludzie nazywają miłością to jest jedynie zauroczenie...Jego postawa wskazuje,że były to jedynie słowa a nie czyny.

Ori1 napisał/a:

Nie taką stratę przeżyłam to i to przeżyje.
Tylko jak tu później znowu zaufać?
Człowiek pozbiera się ze wszystkiego ale już nie będzie taki sam.

To prawda bo wiem to po sobie...

Leszek292 napisał/a:

Ori,wręcz przeciwnie!Powinnaś wyrzucić to z siebie i to Ci pomoże w tym abyś tą sytuację jakoś znosiła.Problem w tym,że możesz nie znaleźć tu zrozumienia swojej sytuacji na tym forum przez część jego uczesników i zaczną Cię pytać czy umiesz trzymać patelnie i robić na drutach lub szydełkować co w tej sytuacji będzie nie na miejscu i zwykłym prostactwem,brakiem wyczucia i zrozumienia.Mogą Cię więc zranić i bardzo rozczarować a Ty potrzebujesz przecież wsparcia ze strony innych osób w tej sytuacji.Wybór należy do Ciebie...

Zdążyłam trochę poczytać
Więc od razu odpowiem.Patelnią nieźle mogę przywalić.Drutem maznąć w oko a szydełkiem włosy z wanny wyciągnąć.
Chciałam tylko troszkę się wygadać.

A może on przechodzi męską menopauzę?Wiesz na czym polega ta męska przepadłość?Mężczyzna zbliżający się do piędziesiątki robi sobie pauzę w miłości do żony i szuka młodszej partnerki po to aby po jakimś czasie wrócić do niej skruszony na kolanach,bijący się w pierś tak,że na drugim końcu Polski to słychać i błaga ją wtedy o przebaczenie...Przemyśl czy nie warto w Twoim życiu poczekać na ten moment.Po tym on już do końca życia siedzi już cicho w domu jak mysz pod miotłą...

Iceni napisał/a:

A to się czasem nie zaczyna w okolicach lat 45? ...

Ech Iceni,jednak znów powróciłaś i znów podsłuchujesz nas?Zauważ,że ten syndrom starzenia u męzczyzn zaczyna się w wieku około pięćdziesięciu lat i dotyczy to tylko mężczyzn żonatych a ja jestem stanu wolnego.Z tego co mi mówiono pojawia się on również u kobiet w wieku 36 lat,które nie są skolei w żadnym związku posiadając identycznie cechy Twojego charakteru i trwają do końca ich życia...

Ori1 napisał/a:

Leszek292 napisał/a:

A może on przechodzi męską menopauzę?Wiesz na czym polega ta męska przepadłość?Mężczyzna zbliżający się do piędziesiątki robi sobie pauzę w miłości do żony i szuka młodszej partnerki po to aby po jakimś czasie wrócić do niej skruszony na kolanach,bijący się w pierś tak,że na drugim końcu Polski to słychać i błaga ją wtedy o przebaczenie...Przemyśl czy nie warto w Twoim życiu poczekać na ten moment.Po tym on już do końca życia siedzi już cicho w domu jak mysz pod miotłą...

Oj to mężczyźni też to przechodzą?

Poczekam ale nie za długo bo moja cierpliwość też ma swoje granice.

Nie zadzwoni dzień,zrozumiem.Parę dni też zrozumiem ale jak mi przestanie zależeć mam nadzieję że on zrozumie.

No i tak kobieto trzymaj!Wiesz jakie zalety są tej męskiej przepadłości?Jak już wróci do związku to znów jak za czasów narzyczeńskich będzie mówił do Ciebie wymieniając zdrobniale Twoje imię,mówiac do Ciebie kochanie lub kotku tak jakby mówił do jakiejś osiemnastoletniej dziewczyny,odmładzając Cię tymi słowami do tego wieku.Przemyśl czy warto odbierać od niego jego pierwszy telefon?Może lepiej niech tam gdzie jest a wtedy po dłuższym czasie nieobecności w tym związku odmłodzi Cię do wieku szesnastolatki...

Wiesz... Piękno twojego listu jest jak tort. Słodki, ale nie do strawienia w całości
Dlatego zamiast wgryzac się w tort wolę spróbowwać rozgryzc piekarza.

Tylko się nie zakochaj, bo będziesz do końca życia dostawał cytryny na śniadanie

Spokojnie, nie stresuj się. Moje IQ potrafi obniżyć się do niewiarygodnie niskiego poziomu. Z pewnością obejmie twoja strefę.

Tłumaczę Lesiu powolutku. Jesteś za słodki dla mnie. Trzeba cię zrownowazyc odrobina mojego kwasu. Yin i Yang... Kapujesz?...

To może spróbuj na portalu dla gejów skoro kobiety są dla ciebie za szybkie

Dać ci odpocząć?

A może on przechodzi męską menopauzę?Wiesz na czym polega ta męska przepadłość?Mężczyzna zbliżający się do piędziesiątki robi sobie pauzę w miłości do żony i szuka młodszej partnerki po to aby po jakimś czasie wrócić do niej skruszony na kolanach,bijący się w pierś tak,że na drugim końcu Polski to słychać i błaga ją wtedy o przebaczenie...Przemyśl czy nie warto w Twoim życiu poczekać na ten moment.Po tym on już do końca życia siedzi już cicho w domu jak mysz pod miotłą...

Owszem mój post to była subiektywna ocena wynikająca z małej dawki informacji .Zauważ ,że postawiłam wiele znaków zapytania-drugie dno-tragedia mówisz-dla mnie to mało.
Nie mam nic przeciwko objawom romantyzmu u mężczyzn,ale ckliwość Twojego listu jest mało strawna.Stąd też przypuszczenia o braku męskości-czytając to myślę -może lepiej nie powiem co myślę w końcu nie znam Cię i to znowu będzie tylko subiektywne odczucie.
Życzę powodzenia w poszukiwaniach-pewnie gdzieś jest kobieta tak samo romantyczna na której zrobisz ogromne wrażenie.

...
Sewanno,treść listu jak i fakt,że tego kogoś nie znamy powoduje często nasz błędny odbiór takiej osoby.Wskazuje na to nawet zamieszczona na forum w tym temacie ocena mojej koleżanki,która mnie doskonale zna oraz zna też moją życiową postawę przez szereg lat.Jej odbiór mojego "listu do nieznanej najukochańszej" jest skrajnie innym odbiorem znając mnie osobiście i wiedząc o mnie wszystko.Ona zna mnie od dziewiętnastego roku mojego życia i do dziś stale podziwia za moją postawę w moim życiu i w doświadczeniach jakie w nim miałem.Dla niej jestem kimś więcej jak bohaterem bo uczyniłem więcej niż mógłby uczynić i wytrzymać inny człowiek w wielu sytuacjach jakie spotkały mnie w życiu trwającymi przez tyle lat.Być może to nie mój charakter a te doświadczenia uczyniły mnie tym kim jestem i miały wpływ na mój charakter i spowodowały,że jestem kim jestem.Moje dotychczasowe życie całkowicie poświęciłem na niesieniu ludziom stałej pomocy kosztem własnego życia,bogactwa i szczęścia,prowadząc działalność charytatywną na ich rzecz i niosąc im ją w najtragiczniejszych momentach ich życia,poświecając się również swojej rodzinie co jest oczywiste,którą jest tak bardzo ważna w moim życiu.Za moją wielką miłość,troskę i pomoc w wyniku tragedii życiowej zapłaciłem za to najwyższą cenę i w roku 1999 utraciłem wszystko co miałem najcenniejszego w moim życiu ze zdrowiem włącznie.Do dziś ponoszę tego skutki choć fizycznie tego nie widać i skutki tego pozostaną już do końca mojego życia...Dziękuję Ci jednak serdecznie za Twoją życzliwość i życzenia.Ja również życzę Ci wszystkiego co najlepsze.

...
Sewanno,treść listu jak i fakt,że tego kogoś nie znamy powoduje często nasz błędny odbiór takiej osoby.Wskazuje na to nawet zamieszczona na forum w tym temacie ocena mojej koleżanki,która mnie doskonale zna oraz zna też moją życiową postawę przez szereg lat.Jej odbiór mojego "listu do nieznanej najukochańszej" jest skrajnie innym odbiorem znając mnie osobiście i wiedząc o mnie wszystko.Ona zna mnie od dziewiętnastego roku mojego życia i do dziś stale podziwia za moją postawę w moim życiu i w doświadczeniach jakie w nim miałem.Dla niej jestem kimś więcej jak bohaterem bo uczyniłem więcej niż mógłby uczynić i wytrzymać inny człowiek w wielu sytuacjach jakie spotkały mnie w życiu trwającymi przez tyle lat.Być może to nie mój charakter a te doświadczenia uczyniły mnie tym kim jestem i miały wpływ na mój charakter i spowodowały,że jestem kim jestem.Moje dotychczasowe życie całkowicie poświęciłem na niesieniu ludziom stałej pomocy kosztem własnego życia,bogactwa i szczęścia,prowadząc działalność charytatywną na ich rzecz i niosąc im ją w najtragiczniejszych momentach ich życia,poświecając się również swojej rodzinie co jest oczywiste,którą jest tak bardzo ważna w moim życiu.Za moją wielką miłość,troskę i pomoc w wyniku tragedii życiowej zapłaciłem za to najwyższą cenę i w roku 1999 utraciłem wszystko co miałem najcenniejszego w moim życiu ze zdrowiem włącznie.Do dziś ponoszę tego skutki choć fizycznie tego nie widać i skutki tego pozostaną już do końca mojego życia...Dziękuję Ci jednak serdecznie za Twoją życzliwość i życzenia.Ja również życzę Ci wszystkiego co najlepsze.

Nie uważam się za doskonałą istotę.Napisałem jedynie to czym się zajmuję przez szereg lat.To jak mnie odbierasz po tym co napisałeś to jest Twoją subiektywną oceną kogoś kogo w rzeczywistości kznasz i nie bierzesz wogóle pod uwagę,że możesz się mylić w ocenie tego o czym piszesz i możesz nie rozumieć wielu spraw z jego życia tego człowieka.Zapewniam Cię,że moja działalność wynika z mojego charakteru i prowadzona jest w ramach działalności kościelnej w którą wkładam swoje środki i staram się zdobywać w tym celu innych sponsorów a więc jest bezinteresowna jak widzisz.Ten przykład pokazuje jak człowiek może się mylić i pisać głupoty a ja nie zamierzam się z tego Ci tłumaczyć.Nie znasz moich motywacji dlaczego to czynię więc nie pisz takich rzeczy.Moja koleżanka nie napisała,że oczekuję niemożliwego ale że trudno znaleźć na tym świecie osobę,która będzie takim ideałem kobiety,którą opisałem w swym "liście do nieznanej najukochańszej",która jest w opisanym liście obrazem takiej kobiety.Jeżeli chodzi o romantyzm to jest on cechą charakteru więc nie przemija u człowieka z wiekiem i jego doświadczenia nie mają na to wpływu aby uznać,że traci się na jego znaczeniu...

Leszek292 napisał/a:

Nie uważam się za doskonałą istotę.Napisałem jedynie to czym się zajmuję przez szereg lat.To jak mnie odbierasz po tym co napisałeś to jest Twoją subiektywną oceną kogoś kogo w rzeczywistości kznasz i nie bierzesz wogóle pod uwagę,że możesz się mylić w ocenie tego o czym piszesz i możesz nie rozumieć wielu spraw z jego życia tego człowieka.Zapewniam Cię,że moja działalność wynika z mojego charakteru i prowadzona jest w ramach działalności kościelnej w którą wkładam swoje środki i staram się zdobywać w tym celu innych sponsorów a więc jest bezinteresowna jak widzisz.Ten przykład pokazuje jak człowiek może się mylić i pisać głupoty a ja nie zamierzam się z tego Ci tłumaczyć.Nie znasz moich motywacji dlaczego to czynię więc nie pisz takich rzeczy.Moja koleżanka nie napisała,że oczekuję niemożliwego ale że trudno znaleźć na tym świecie osobę,która będzie takim ideałem kobiety,którą opisałem w swym "liście do nieznanej najukochańszej",która jest w opisanym liście obrazem takiej kobiety.Jeżeli chodzi o romantyzm to jest on cechą charakteru więc nie przemija u człowieka z wiekiem i jego doświadczenia nie mają na to wpływu aby uznać,że traci się na jego znaczeniu...

Pozostawie to bez komentarza już bo nie chce mi się pisac nic o altruizmie i tym ze nie istnieje jednoczesnie udawadniajac ci ze to ze nic nie chcesz jest klamstwem bo jak każdy czlowiek czegos oczekujesz przez tą dzialalność charytatywną.

Zostawie ten wpis konczywszy na tym co napisałem. nie mam sily dzisiaj sie męczyć i pisać czegokolwiek w tym temacie.

moniaCo napisał/a:

Leszek292 napisał/a:

A może on przechodzi męską menopauzę?Wiesz na czym polega ta męska przepadłość?Mężczyzna zbliżający się do piędziesiątki robi sobie pauzę w miłości do żony i szuka młodszej partnerki po to aby po jakimś czasie wrócić do niej skruszony na kolanach,bijący się w pierś tak,że na drugim końcu Polski to słychać i błaga ją wtedy o przebaczenie...Przemyśl czy nie warto w Twoim życiu poczekać na ten moment.Po tym on już do końca życia siedzi już cicho w domu jak mysz pod miotłą...

Niestety czasem te menopauzę przechodzą znacznie wcześniej...nie  mając czterdziestu jeszcze.

Moniu,ta przepadłość przed czterdziestką u mężczyn to taki falstart(zbyt szybka inicjacja starości) i nazywa się trochę inaczej a mianowicie przed pauza a po niej dopiero później następuje męska menopauza...