sprawiedliwosc w zwiazku - Netkobiety.pl

A nie możecie wychodzić razem?

chlopak jest niesprawiedliwy co do Ciebie. problem tkwi w tym ze on tak naprawde Ci nie ufa.boi sie ze Cie straci ale z takim skutkiem ze jestes ograniczona i nieszczesliwa...a skoro tak jest to warto pomyslec nad tym co dalej. nie napisalas ile masz lat ale wyobrazasz sobie cale takie zycie? zazdrosc ma swoje granice tez...nie mozna tak zyc ze nie potraficie do kompromisu dojsc. ja uwazam ze nie powinnas ulegac. nie daj soba rzadzic! raz na jakis czas, nawet raz na mies mozesz spotkac sie przeciez z kolegami. Twoj chlopak jest dominatorem tak sadze. z takimi typami to ciezko zyc jesli ma sie odmienne poglady na zycie... bo na kazdym kroku bedzie Ci pokazywal ze to on rzadzi tutaj, ze bedzie tak jak on chce. niepotrzebie pokazalas mu ze moze Toba rzedzic... teraz bedzie wykorzystywak Twoja slabosc. jestem pewna ze jakbys od poczatku robila po swojemu to dzis nie byloby takich problemow. mam dla Ciebie zlota rade ktora pomaga w zyciu: facetem trzeba tak rzadzic umiejetnie zeby tego nie zauwazyl :) ja tak robie ze swoim :) tez mam chlopaka ktory rzadzi sobie. raz byla taka sytuacja ze duzo pil i powiedzialam mu tak ze a ja to nie mam zamiaru kiedys w przyszlosci siedziec z alkoholikiem. widzisz nie zakazalam mu tego bo nie powiedzialam :nie pij R! powiedzialam to ogolnikowo. i podzialalo :P zrobisz jak uwazasz ale mozesz podobnie robic. narazie ucisz sprawe, nie gadajcie tak z  tydz o tym a potem usiadz z nim i opowiedz mu historyjke o tym ze Twojej znajomej znajoma chodzila z chlopakiem ktory zabranial jej towrzystwa meskiego, ze jej nie ufal a mowil ze ufal i ze zerwala bo czula sie jak w klatce a chodzili kupe lat i mieli sie zenic. :D wtedy moze skojarzy sobie ze on podobnie robi ,wystraszy sie i ustapi:) powodzenia

Dzieki za rady pomysle nad nimi

Witam,

Miałam podobnie. Mieszkając u mojego narzeczonego, będąc w ciąży, nie mogłam się spotykać z nikim. Jestem taką osobą, która od dziecka lepiej dogaduje się z chłopakami. Mamy swoją "paczkę" już od 13 lat i znajdują się w niej sami chłopcy i ja. Musze powiedzieć, że do żadnych seksualnych spraw NIGDY między mną, a żadnym z nich nie doszło, nigdy żaden z nich mnie nie podrywał (mimo, że wówczas jeszcze nie miałam chłopaka). Są po prostu w porządku.

Mimo moich tłumaczeń, miałam zakaz wychodzenia do nich, ba, pisania smsów, rozmów przez telefon, przez "gg", zakaz jakiego kolwiek kontaktu z nimi. I ja, poddałam się narzeczonemu i .. jego matce, która oczywiście również twierdziła, że nie mam prawa kontaktować się z żadnym z chłopaków. Przez pół roku nie pisałam do nich i nie widziałam się z nimi. Oni na daremno próbowali się do mnie dobić.

Wszystko zmieniło się w momencie, gdy przeprowadziliśmy się do "własnego" mieszkania (wynajmujemy). Postawiłam na swoim nie będąc już pod presją "teściowej". Stwierdziłam, że jestem już niezależna i no .. może mi skoczyć. Powiedziałam narzeczonemu, że wychodzę i koniec kropka. Były awantury i podniesiony głos, pretensje, że jestem 7 minut po czasie itd. Jednak w tej chwili wszystko łagodnieje. On ciągle jest zazdrozny gdy wychodzę, ale sprawiedliwość musi być. On wyjeżdża do rodziny, do kolegów, pisze z koleżankami, to dlaczego ja mam siedzieć w domu całymi miesiącami, zajmować się dzieckiem, gotować, sprzątać, prać, prasować...? Też jestem człowiekiem i potrzebuję się spotkać z ludźmi, którzy nie są moją albo jego rodziną. To są moi przyjaciele i nie zamierzam z nich rezygnować, bo mój narzeczony cierpi na jakąś chorą zazdrość.

Nigdy go nie zdradziłam i nie mam zamiaru. To dziecinne. Jeśli zakocham się w kimś innym, po prostu mu to powiem. Nie będę się bawić w jakieś głupie romanse.

Pozdrawiam i życzę trafnych decyzji i odwagi do co mówienia o swoich prawach głośno. ;-)

Zoe

Co racja, to racja